dinsdag 24 februari 2009

Dating

Sorry dat ik compleet MIA was voor een hele week! Ik heb het grootste deel doorgebracht in een mist van migraine gevolgd door zware verkoudheid/ griepachtig iets. Maar, nu ben ik weer boven jan met slechts een verstopte neus als een fijne herinnering aan alles wat achter de rug is. En ik heb veel geleerd over alle interessante medicijnen die je hier zomaar kan kopen. Ik kan iedereen de neusspray aanraden, als je ooit van je neusschotje af wil zonder de kosten die overmatig cokegebruik met je meebrengt, dan is dat echt het product voor jou.

Anyway, genoeg gepraat over mijn lichamelijke conditie. Het is tijd voor weer een aflevering van "Wat Wilde Wetenschap"!
Ik kom net terug van een praatje over de wetenschap van de romantische aantrekkingskracht. Onderzocht met behulp van real-life speed dating sessies. Wederom: cutting edge science!!!! Er waren een paar opzienbarende resultaten die ik met jullie moet delen, voor al diegenen die op zoek zijn, of ooit weer op zoek kunnen gaan, naar een partner. Het onderzoek is gedaan door Eli Finkel, maar de goede man had ook cabaretier kunnen worden. Want hij had niet alleen leuke data, maar ook een fantastische stage presence (inclusief zijn eigen ervaringen als online- en speeddater). Ga die man zien als je de keuze hebt. Hij is ondertussen wel getrouwd. Maar misschien wil hij nog wel wat onderzoek doen naar extramarital relationships, je kunt het altijd proberen natuurlijk.

In ieder geval, laat ik to the point komen:

Punt 1: Je hebt mensen die iedereen die ze tegenkomen aardig vinden. Als het gaat om platonische relaties worden deze allemansvrienden ook door anderen heel aardig gevonden (jij vindt iedereen aardig? Dan vind ik jou aardig!). Als het gaat om het selecteren van een love-interest dan gaat dat niet op. Klaarblijkelijk zijn mensen goed in staat om de romantische allemansvriend te identificeren, en vervolgens keihard af te wijzen. (Jij vindt iedereen wel te pruimen? Dan moet ik jou niet! Ik ben speciaal ja.). Dit is trouwens niet hetzelfde als "playing hard to get", het gaat om de selectiviteit van je interesse. Als je namelijk duidelijk specifiek geinteresseerd bent in 1 iemand anders, dan is er een grotere kans dat die specifieke ander ook in jou terug geinteresseerd is.
Take home message: selectief zijn vergroot je kansen!

Punt 2: Als je mannen vraagt wat ze zoeken in een vrouw, dan zullen ze uiterlijk raten als erg belangrijk, en inkomen als minder belangrijk. Voor vrouwen is dat over het algemeen omgekeerd. Als je echter naar de daadwerkelijke keuzes kijkt die mensen maken tijdens het speeddaten, dan zie je deze sexeverschillen niet terug. Zowel mannen als vrouwen prefereren de knappe personen, en de personen die de betere vooruitzichten hebben. Ook als ze expliciet hebben gezegd dat ze een van die twee dingen absoluut onbelangrijk vinden.
Take home message 1: gelukkig is er nog wat subjectiviteit in wat mensen aantrekkelijk vinden in anderen, of wat wordt gezien als een goede carriere. Daar ben ik nog iedere dag blij om, hoe had ik anders ooit aan de man kunnen komen?
Take home message 2: jij en ik weten niet wat we echt willen.
Take home message 3: evolutionaire psychologie heeft het fout. FOUT!!!!

Punt 3: Naarmate je politieke overtuigingen meer aan de linkerkant van het politieke spectrum liggen zal je, als blanke, eerder daten met een 'afro american'.
Take home message: De invloed van Balkenende (en erger) moet gestopt worden, want ik ben voor meer interraciale babietjes ivm nog grotere schattigheidsfactor. Of is dat racistisch?
(dit is niet helemaal waar, trouwens, want naarmate Afro Americans rechtser zijn willen zij liever met blanken daten. Wat dus ook wel interraciale koppels zou moeten opleveren. Maar ja, wat denk jij dat ik zou doen als ik de keuze had tussen verrechtsing of verlinksing van de maatschappij.....)

zaterdag 14 februari 2009

Interior decorating

Ik zat me al tijden te ergeren aan een grote lege muur, waarbij ons kleine televisietje wat mager afsteekt. Dus ik had besloten er wat aan te doen. Verven mag natuurlijk niet, want gehuurd huis, en te veel gaten boren in de muur kan natuurlijk ook niet. De oplossing: een wall decal, een grote sticker die je makkelijk weer van de muur af kan halen.
En dit is het resultaat:

Helaas heb ik geen 'before' foto's, want ik was vergeten mijn memory kaartje in mijn fototoestel te stoppen. Dus de before foto's staan op mijn camera, maar ik kan ze er niet afkrijgen......En sorry voor de rommel trouwens. Ik ben zo blij met hoe het is geworden dat ik niet kon wachten!

Huis

Soms denk ik wel eens aan mijn toekomstige eigen huis. Ik weet niet of het er ooit van komt hoor, maar een vrouw mag toch dromen? En het is altijd handig om alvast wat ideeen te hebben voor inrichting, decoratie, etc. En op de een of andere manier vind ik de badkamer een van de meest inspirerende kamers in een huis om over na te denken.

Laatst surfde ik toevallig tegen het beste badkamer-idee ooit aan. Jammer dat iemand anders het dus al heeft bedacht, maar ja. Als jullie het niet door vertellen, dan kan ik doen alsof ik het zelf heb bedacht.....
Kunstwerken vertegeld, via Niemanns Blog op (waar legoNY vandaan kwam)

Ik vind het zo briljant! Nu alleen nog bedenken welk iconisch kunstwerk wij gaan vertegelen. En daar zit wel een beetje een botlleneck. Het moet niet te gedetaileerd zijn, herkenbaar, in kleuren die in tegels te krijgen zijn..... En het moet natuurlijk een werk zijn waar je jaren tegenaan kan kijken. En dat valt nog niet mee.

Wat zijn nu mijn favorieten?

BrancusiMaar zijn de ronde vormen, en de subtiele details wel te vangen in 10x10 tegels? Want je mag natuurlijk smokkelen en met van die kleine tegeltjes gaan werken. Dat is te makkelijk. Maar ja, wat dan?

Van Gogh, misschien? Kleurrijk en herkenbaar....
Of misschien Matisse?
En dat is nog maar het topje van de ijsberg...

Een vordeel: je staat ineens heel anders in het museum! Nou ja, ik heb nog wel even de tijd om te beslissen. Een ding is wel duidelijk, als ik een huis koop dan moet de badkamer in ieder geval een jaren 70 mosgroen opknappertje zijn, want ik vind het wel erg zonde om een blinkende gloednieuwe badkamer te slopen om mijn rare tegelwensen te kunnen verwezelijken.

maandag 9 februari 2009

Mormonen

Wat in Nederland de Jehova's zijn, dat zijn hier de mormonen. Gisteren werd ik op straat aangesproken door twee keurige jongemannen, die vroegen of ze misschien een keer langs konden komen om over de blijde boodschap te spreken, dat families altijd bij elkaar kunnen blijven (ook na de dood). Ik heb verteld dat ik een vrij overtuigd atheist ben, en dat die blijde boodschap dus helaas niet heel veel zou doen voor mij. Vervolgens kreeg ik een kaartje mee met daarop de website zodat ik kon zien waar die "crazy mormons" (hun woorden!) nou eigenlijk voor stonden.
Ik vond het wel zielig, ik denk dat je als Mormoon in Cambridge, MA, niet heel veel gehoor krijgt. Dit lijkt mij een van de steden met de minst religieuze populatie van de hele VS. Weinig zieltjes te winnen hier. Maar ja, hoe zielig ik het ook vond, toch had ik geen zin om ze op de thee uit te nodigen (hoewel mormonen geen thee drinken. Want daar zit cafeine in.)
Ik vertelde net dit avontuur aan mijn collega's, en zij vertelden mij over het geheime ondergoed van de Mormonen. Schijnbaar hebben zij ondergoed, met geheime tekens erop, dat moet voldoen aan allerhande voorschriften, wat je dag en nacht moet dragen. Op zoek naar het naadje van deze kous (pun!pun!) kwam ik dit citaat tegen (temple garnment = het geheime ondergoed):
However, the real battles of life in our modern day will be won by those who are clad in a spiritual armor—an armor consisting of faith in God, faith in self, faith in one's cause, and faith in one's leaders. The piece of armor called the temple garment not only provides the comfort and warmth of a cloth covering, it also strengthens the wearer to resist temptation, fend off evil influences, and stand firmly for the right.
Wie wil er niet dat soort ondergoed hebben? Het is als de bril van clark kent/ superman, asterix' toverdrank, harry potters litteken!


Ik moet zeggen, het is toch wel een fascinerend. Het is haast meer een geheime club dan een religie. Deze hele religie is 100 jaar geleden bedacht, je mag niet in de tempel als je niet bij de religie hoort (zelfs niet als je dochter daar gaat trouwen), je moet altijd je geheime ondergoed dragen.... Ik las dat vrouwen zelfs hun BH over hun hemd aan moeten trekken! En dit ondergoed wordt maar bij een fabriek gemaakt wordt, en dat je het alleen mag bestellen als je officieel lid bent van de kerk!

Als je dit leest, dan wil je toch zelf ook een religie oprichten? Gezellig allemaal onzin bij elkaar schrapen, wat volgelingen vinden.... Oh, ik weet zeker dat mijn religie in ieder geval iets met taart zou doen. Verplicht taart eten en thee drinken. En eten klaarmaken uit pakjes is zondig. En sinterklaas is het belangrijkste religieuze feest. En dan moet je nog meer taart eten.

woensdag 4 februari 2009

Bankieren in Amerika 2

OMG, "anthony" laat zich niet afschrikken:
Anthony: May I provide you the steps to add a payee?
Anthony: Are you still with me? Please respond so I can leave this chat window open to answer any questions for you.
You: yes I'm here
You: so adding a payee, if it's an individual, and I make a payment, will the money end up in there account directly, not via a check?
Anthony: It will be check that will be going to be send.

ARGHHH ARRRRRGGGGGHHHH DOOD DOOD DOOD ARRRGGGGGHHHH

Bankieren in Amerika

Bankieren in Amerika is volledig belachelijk. Het is geen wonder dat de wereld financieel in de afgrond is gestort vanwege het amerikaanse bankwezen. Ze zijn stompzinnig, en niet in staat om basale service te verlenen. Zoals bijvoorbeeld online bankieren. Online bankieren op zich kan wel, maar als je dan geld wil overmaken naar iemand die een rekening heeft bij een andere bank, dan gaat het mis. Dan kan je wel online een overschrijving doen, maar bij de fantastische Bank of America resulteert dat dan in een CHECK die naar HET HUIS van de andere persoon wordt gestuurd. Dat is toch geen ONLINE bankieren? Nu woont mijn huisbaas in HongKong, en zij vind het niet praktisch om checks opgestuurd te krijgen. Logisch toch? Tot nu toe hadden we dit maar opgelost door de huur te betalen via mijn creditcard. Helaas accepteert haar bank sinds eind vorig jaar geen VISA creditcards meer. Terug naar af. Op zoek naar een mogelijkheid om toch te betalen eindigde ik chattend met een bank medewerker:

Anthony: Hello! Thank you for being a valued Bank of America customer! My name is Anthony.
Anthony: I will be delighted to assist you with your savings and checking accounts today, may I have your complete name?
You: Marte
Anthony: A very warm welcome to the Online chat Marte.
Anthony: How may I assist you with your personal accounts today?
You: I want to transfer money into the account of another person outside BOA
You: I want to do this online
You: no checks involved
Anthony: I understand your concern regarding the transfers.
You: I don't seem to be able to figure out how, all options available end in a check being send
You: I just want the money to go from my account to the other acount
Anthony: As the account is not with Bank of America you are unable to initiate the transfer.
Anthony: As an alternative you need to initiate outgoing wire transfer.
You: but I have online banking!
You: this is so weird
You: I thought I had overlooked something, but there is just no way I can simply transfer money to the other account?
...... NIETS
You: OK, thanks for your help

WIRE transfer???? Leven we in de middeleeuwen?????
Ik ga kijken of ik bij INGdirect een rekening kan openen. Misschien heeft een van oorsprong nederlandse bank wel de kennis in huis die overschrijvingen van bank A naar bank B mogelijk maakt zonder dat daar een postbode aan te pas komt.

dinsdag 3 februari 2009

New York Abstract

Hahaha, dit betekent natuurlijk helemaal niets voor velen onder jullie, maar ik vond het de beste en meest herkenbare uit de hele serie.

zondag 1 februari 2009

New York!

We zijn gisteravond teruggekomen uit New York. Het was superleuk! We hebben heel veel rondgelopen, een beetje onderkoeld geraakt, en veel lekker gegeten en gedronken. Hieronder wat foto's.

Wij gaan lunchen in NY en Yair bestelt.... Erwtensoep!


De toename in de staatschuld over minder dan een halve minuut:


Central Park
The Metropolitan Museum of Art
Omdat het vrijdag was, was er een bar ingericht op het grote balkon boven de centrale ingang, met live muziek, lekkere voorafjes en goede wijn. En helaas hebben we nu ook ervaren dat een museum nog veel leuker is als je wat hebt gedronken... Hoe kunnen we nu ooit nog nuchter genieten van oudheidkundige mooiigheden...

Op zaterdag wilden we Brooklyn bezoeken. Na drie kwartier in de metro waren we er, en realiseerden we dat a) het godvergeten koud was (de gevoelstemperatuur van 8 graden Fahrenheit was daar goed te merken) en b) we eigenlijk geen idee hadden waar we precies naar toe wilden en dat Brooklyn dan ineens erg groot is. Dus toen hebben we even snel over een biologisch marktje gelopen, een paar fotootjes gemaakt, en toen zijn we weer snel weer naar Manhattan gegaan, alwaar we heerlijk uitgebreid hebben geluncht (eindelijk weer eens gewoon lekker gegeten, met gewone porties, voor niet extreem veel geld), voordat we weer op de bus moesten stappen.