zondag 31 januari 2010

Allenig

Yair heeft vanochtend het Snotmobiel volgeladen en is nu hopelijke ongeveer tussen hier en Atlanta. De komende twee maanden ben ik alleen in ons grote huis! Saaaaaaai.

Ik ben zelf net terug uit Las Vegas, en dat klinkt opwindender dan het was. Ik was daar voor een congres, en heb dus vooral veel mijn eigen hotel en het congreshotel gezien. En de route tussen deze twee locaties, 5 minuten weinig opwindende stoep & weg. Maar de avond voordat ik weer terugvloog naar huis zijn we wel wat gaan drinken in een hip nieuw hotel (slash casino, slash winkelparadijs, slash uitgaansgelegenheid, slash theater), The Wynn. We zaten buiten aan een klein meertje danwel erg grote vijver, te genieten van een lekkere maar prijzige cocktal toen plotseling dit gebeurde:



Jup, plotseling verscheen er een reusachtige kikker (de waterval waar ie op zit is twee verdiepingen hoog, De Efteling on steroids!) die een liedje voor ons zong. Daarna was er elke 30 minuten een nieuwe licht dada-eske licht- en geluidsshow. Daarom kost een drankje daar $14, denk ik. Maar, ik had tenminste wel het gevoel dat ik even echt in Vegas was.

maandag 18 januari 2010

Random

Aangezien we onze terugkeer naar Nederland nadert zijn we begonnen met nadenken over dingen als werk en woning. Natuurlijk bevind ik mij in de luxe positie dat er een huurwoninkje op mij wacht als ik thuiskom, de afgelopen 2 jaar liefdevol en legaal bewaakt door een huisbewaarder. Op de Amsterdamse woningmarkt moet je blij zijn met om het even welke huurwoning waar je minder dan 957,78 euro voor betaalt, dus ik ben blij. De locatie is fantastisch, en het is een licht en prettig appartement. Maar tegelijkertijd zie ik ook de nadelen van mijn huurhuisje wel in. Zoals bijvoorbeeld dat het een woninkJE is, met 32 m2 officieel woonoppervlakte. En dan is daar de bovenbuurman die graag dj'd, en liefst tussen 2 en 5 in de morgen. Plus de onderbuurman die gewoon gek is.

Nadenkend over mogelijkheden om wellicht een paar vierkante meter op te schuiven op de huur-woning-ladder hebben wij woningruil overwogen, maar verbazingwekkend weinig mensen willen hun huurwoning binnen de ring ruilen tegen iets kleins en relatief duurs zonder buitenruimte. Ja, inderdaad, ik snap daar ook niets van.
Inschrijven op woningen via het wachtlijstsysteem heeft geen zin, aangezien ik ongeveer 5 a 10 jaar inschrijfduur te kort kom om op woningen te reageren die vergelijkbaar zijn met wat ik al heb.
Dus, googlend naar andere mogelijkheden kwam ik op de website van de Woonversnelling terecht.
De Woonversnelling is een experiment op het gebied van woonruimteverdeling. Hierbij wordt een deel van de vrijkomende sociale huurwoningen niet op basis van woonduur, maar op basis van loting verdeeld.
Zo staat er op de website beschreven. Als doorstromer kan je mee doen, en laat ik nu een doorstromer zijn! Joepie, optimisme alom, etc. Ik ben dol op loterijen!!!! En je mag je op 3 woningen per 2 weken inschrijven! Zelfs als zich 400 mensen per woning inschrijven dan zouden we gedurende na 1 heel jaar reageren 40% kans hebben om daadwerkelijk een keer op nummer 1 of 2 van de lijst terecht te komen!

Dus, ingeschreven op woningnet (60 euro), het woonversnellingwoningaanbod bestudeerd (leuk!), zorgvuldig nagedacht en ons ingeschreven op 3 woningen. De inschrijving sloot vandaag om 4 uur, en de uitslag staat nog diezelfde avond online.

positie 511 van 534 reacties
posite 314 van 379 reacties
psitie 227 van 284 reacties

Ik weet niet of het jullie ook opvalt, maar voor een random loterij zag ik een verdacht on-random patroon in deze uitslag, namelijk dat WIJ ALTIJD COMPLEET ACHTERAAN STAAN. Toegegeven, n=3 is nou niet bepaald een enorme steekproef, maar dit deed mij toch de wenkbrauwen fronzen.
Een blik op de FAQ van woningnet leerde mij het volgende:
De woonversnelling woningen worden verloot. De volgorde wordt ad random door het computersysteem bepaald.
OK perfect, op zich kan het best natuurlijk dat we 3 keer bij toeval achterin de loting uitkomen. Random is random, en de kans op 3 keer rood is net zo groot als de kan op rood-zwart-rood. Mooi!
Voor woningen in Amsterdam en Diemen geldt dat er rekening wordt gehouden met de voorrang voor grote huishoudens. [...] Daarnaast is het mogelijk dat de woning met voorrang wordt aangeboden aan inkomensgroep 1.
Skkkkkrrrrhhhhgggwaaaaaat? Random my ASS!

Ik denk dat ik voortaan ook zo de randomisatie van mijn experimenten ga opzetten. "De stimuli werden random over de condities verdeeld. Behalve dat we altijd de heel erg opvallende gemene enge stimuli lieten zien in rode-achtergrond conditie en de onopvallende lieve kleine stimuli in de groene-achtergrond conditie. Hiermee hebben wij aangetoond dat achtergrondkleur bepalend is voor de aandacht voor stimuli." Dus.


60 euro en 1 uur naar woningen kijken en 5 liter optimisme: verspild.

woensdag 13 januari 2010

Haiti

Ik hoorde vanochtend over de rampzalige aardbeving in Haiti. Afschuwelijk. Een land dat al ontzettend arm en uitgeput was na jaren politieke onrust en economische tegenslag is nu helemaal kapot, met klaarblijkelijk ongelooflijk veel doden, gewonden en een verwoeste infrastuctuur.

Als je zou willen helpen: ik zag hier een overzicht van hulporganisaties die actief zijn in het gebied. Ik heb zelf geld overgemaakt naar Oxfam en Yele Haiti, en Yair heeft geld overgemaakt naar Artsen zonder Grenzen. Zowel Oxfam als Artsen zonder Grenzen hebben momenteel actieve hulpposten in Haiti, Yele Haiti is een organisatie die zich inzet voor de (weder)opbouw van Haiti.

maandag 11 januari 2010

Russische sauna

Gisteren zijn we naar een Russische sauna geweest, met collega's van Yair (het was een sauna waar je je badpak aan moest houden). Wat maakt een Russische sauna anders dan iedere andere sauna? Het feit dat je elkaar slaat met takken.

Dit zijn niet Yairs collega's, maar random dudes van het internet die even voor jullie demonstreren hoe dat nu werkt, met die takken.

De sauna was gevestigd in een compleet nondescript bedrijvengebouw, en zag er enigszins shady uit bij binnenkomst, maar uiteindelijk was het superleuk, en gezellig met alle picknickende russische families waarmee we de sauna deelden.


zaterdag 9 januari 2010

In de keuken

Vandaag heb ik de hele middag in de keuken doorgebracht, dus het is weer eens tijd voor een kookpost.

Eerst heb ik taart gebakken met mijn nieuwe oude Kitchenaid Mixer ($60!!! Hij zag er zo cool uit, ik moest m wel kopen, ook al kan ik m eigenlijk niet mee terugnemen naar Nederland vanwege ander ampere-niveau.)

Iedereen die van taarten bakken houdt moet echt zo'n staande mixer kopen (zijn er goedkopere, goede versies op de markt van de kitchenaid? Iemand een idee?), want het is echt fantastisch. Ik kon gewoon de bakvorm invetten terwijl het apparaat 5 minuten lang het eier-suiker mengsel aan het kloppen was: de vrijheid! Kijk maar naar de foto hieronder, geen handen, wel mixen!!! Let vooral ook op mijn perfect-housewife schortje, het enige wat mist is een glas sherry naast de mixer en een paar valiumpjes in het handige kleine zakje dat in het schort is ingebouwd.

De taart is een cranberry-cake die zijn luchtigheid krijgt van die opgeklopte eieren, want er zit verder alleen maar boter en bloem in, geen rijsmiddel. Ik was eerst een beetje sceptisch en bang dat het gewoon een vaste koek zou worden. Maar de taart heeft een heerlijk lichte kruim, met een knapperige bovenlaag.

En de zure cranberry's bieden een heerlijk contrast met de zoete cake. (De cranberry's bevroren in het beslag gooien was trouwens niet zo slim, want het soepele vloeibare beslag veranderde onmiddelijk in een taaie koude massa. Dat had ik kunnen weten! Gelukkig is het allemaal goed gekomen.)Daarna heb ik een bonenstoofpot gemaakt, met bonen die ik 's ochtends te week had gezet (water even aan de kook brengen, vuur uit, en dan een paar uur laten staan. Voor als je vergeten bent de bonen de avond van tevoren te week te zetten!)

Zo'n stoofpot is een handige manier om iets te doen met de random groente die zo nu en dan in de biologische box zit. Lekker kleurig ensemble zo.

Ik weet nog niet helemaal of we dit zo gaan eten, of dat ik een bechamelsaus maak van het kook vocht en het geheel dan tot een soort ovenschotel maak, wellicht met wat dungesneden aardappels. Daar moet ik nog even over prakkeseren. In ieder geval lijkt het genoeg om deze week twee keer van te eten!

En daarna heb ik een prei-aardappelsoepje in elkaar gedraaid, voor vanavond.

2 aardappels, 5 dunne preien, grof gesneden en gewassen. 10 minuten smoren in boter, daarna 10 minuten pruttelen met wat bouillon, staafmixeren, wat room en peper erbij: klaar!

Dat wordt smullen zodirect!

woensdag 6 januari 2010

Nog niet helemaal wakker

Ik heb vanochten cayennepeper in mijn havermout gegooid in plaats van kaneel. Op het kruidenpotje begint het alletwee met een C....
Ik heb een groot gedeelte van de peper er weer uitgeschept (ik was niet nog zo slapering dat ik niet zag dat de kaneel er een beetje grof en rood uitzag), maar de havermout was nog steeds verrassend pittig.

zondag 3 januari 2010

winterwonderland

Dit weekend was het weer eens tijd voor een snowstorm! Maar gelukkig noemen Amerikanen alles een storm, ook als het niet stormt. Deze snowstorm was gewoon een stevige sneeuwbui. Toen het vanmiddag ophield met sneeuwen leek het me een goed moment om de auto even van sneeuw te ontdoen. Ik dacht dat het slimmer was om te wachten totdat het echt was gestopt met sneeuwen. Maar dat betekende wel dat er een enorme berg sneeuw om en op de auto lag. Nu is sneeuw op de auto niet zo'n probleem, dat is een kwestie van vegen met mijn nieuw aangeschafte sneeuwisserveger.


Maar ik had me niet gerealiseerd dat het geen zin heeft het om een sneeuwvrije auto te hebben die is vastgevroren in een grote berg sneeuw. Dan ben je toch net iets minder mobiel... Dus ik moest ook graven. Met als bijkomend probleem dat ik niet echt wist waar ik al die sneeuw moest laten! Ik kon het moeilijk op de stoep gooien die net zo mooi sneeuwvrij was gemaakt door de bewoner van het aangrenzende huis. Ik kon het niet voor iemand anders' auto neerplempen. En ik had geen zin om met iedere schepvol naar het uiteinde van de straat te lopen.

Uiteindelijk heb ik voor een gecombineerde sneeuwberg-rond-de-boom-op-de-stoep-creeren + sneeuw-uitspreiden-op de-straat-waar-het-later-wordt-weggeschuiverd aanpak gekozen. En ik heb alleen de straat-, voor- en achterkant van de auto gedaan, want de stoep vond ik een beetje onbegonnen werk. Het zou op zich voldoende moeten zijn om weg te komen als we aan de straatkant in kunnen stappen en weg kunnen rijden (duimduim!).


Eerlijk gezegd was het een beetje rotwerk. Maar als we de Snotmobiel willen gebruiken gedurende deze winter, dan zal dit een regelmatig terugkerende klus worden ben ik bang!