Oeps

Misschien had ik even naar het weerbericht moeten kijken voordat ik naar mijn werk was gekomen, want het is plots flink gaan sneeuwen... Dat wordt lekker terugfietsen!

Nieuw Jaar

Vanochtend onder de douche realiseerde ik me waarom ik me nog niet echt oud-en-nieuwerig voel: er is hier een totale afwezigheid van vuurwerk. In Nederland kan je er niet echt omheen dat het nieuwe jaar eraan komt, met al het voortijdige geknal en gegil van de keukenmeiden. Hier is het rustig als iedere andere dag.
En koud, hoewel niet meer zo snotbevriezend koud als 2 dagen geleden. Maar ik heb toch maar weer de extra voering in mijn winterjas gedaan, want het zal de komende 4 maanden wel zo blijven, vrees ik. Sneeuw ligt er trouwens niet hier, hoe staat het in Nederland? Zijn de laatste sneeuwresten alweer weggesmolten?

Een goed nieuwjaar voor jullie allemaal!

Ha, ik realiseer me trouwens net dat ik, met het tijdsverschil, allerlei mensen kan gaan bellen om ze een gelukkig nieuwjaar te wensen terwijl ik nog lekker aan het avondeten zit. IDEAAL!

Winterpret

Dit koude winterweer viel een beetje tegen. Maar het bezoek aan Nederland is precies zo leuk als ik had verwacht!

Geen Benul

De student die dit semester als research assistent met mij heeft samengewerkt heeft me net een prachtige bedank-kaart en een Starbucks gift card gegeven.
Ik voel me nu behoorlijk onaardig, want natuurlijk had ik niets voor hem, behalve een goed cijfer... En ik ga nooit naar Starbucks.

Dit is vast een van de subtiliteiten van de Amerikaanse cultuur die ik nooit helemaal onder de knie ga krijgen.

Amsterdamize

Ik mis Amsterdam.
Misschien moet ik dit blog uit mijn reader verwijderen, want iedere post weer wordt ik weemoedig. Triest eigenlijk, dat foto's van random mensen die door Amsterdam fietsen meer heimwee in mij oproepen dan een gemiste pakjesavond. Je zou kunnen zeggen dat ik al mijn gemis projecteer op een ding (namelijk fietsen in Amsterdam), maar je zou ook kunnen zeggen dat ik gewoon een gevoelloos mens ben.

Grappig trouwens dat, toen ik net in Amsterdam woonde, ik zeker meer dan een half jaar niet heb gefietst omdat ik het te eng vond.

de week van het slechte nieuws

Eerst het belachelijke minaretten referendum, en nu heeft de senaat van de staat New York gestemd tegen het homohuwelijk. Belachelijk toch dat zelfs in de staat met de bruisende, vrijdenkende, creatieve metropool New York niet genoeg steun is voor gelijke rechten voor homosexuelen.

Hieronder een betoog van een van de voorstanders van same-sex marriage, waarin zij beargumenteerd dat de 'sanctity of marriage' een farce is, en dat het niet aan de staat is om te beslissen wiens relatie geschikt is voor een huwelijk en wiens relatie niet (als ze dat onderscheid ook niet maken binnen heterosexuele relaties, waarom dan wel over de verschillende sexuele voorkeuren?)



Ik vind het hele debat dat nu door Amerika heenraast, waar her en der wetgeving wordt aangenomen die specifiek tegen same-sex marriage is, of waar zoals hier wetgeving die het homohuwelijk zou toestaan wordt afgeschoten, extreem pijnlijk. Het maakt zo overduidelijk voor homosexuelen hoe de meerderheid van de Amerikanen klaarblijkelijk denkt over hun relaties (i.e. minderwaardig aan die van heterosexuelen).

Bovendien maakt het voor mij heel duidelijk wat het gevaar is als je persoonlijke religieuze overtuigingen gaat mengen met politieke macht.