De kale knarren klup

Ik zie wel wat gelijkenis! En volgens mij gaat die misschien nog wel een beetje verder dan alleen kapselkeuze (of eigenlijk kapselnietkeuze).

Eerste vermaanddag

Precies 1 maand oud!

Gisteren was de eerste vermaanddag van Amitai. De tijd vliegt en nu is het alweer een maand geleden dat Amitai begon aan zijn leven buiten mijn lichaam.

Om dit heuglijke feit te vieren hebben wij als goede ouders een kadootje gekocht. Of eigenlijk, het kwam gewoon zo uit dat de babygym die ik op Marktplaats had gevonden gisteren moest worden opgehaald. Maar het klinkt natuurlijk beter als we zeggen dat dit precies zo gepland was.

Volgens Yair is de babygym nu nog niet echt aan Amitai besteed, dus misschien was het niet zo'n briljant kado voor zijn eerste vermaanddag. Maar ik vind dat hij echt wel kijkt naar de gezellige dieren. En bovendien vond ik dat het tijd was om Amitai's 'speeltijd' (want de boekjes zeggen dat Amitai's dagen zouden moeten bestaan uit cycli van eten, spelen en slapen) uitdagender te maken, zodat hij blootgesteld wordt aan meer dan alleen onze gezichten of het plafond en de zijkant van de bank. Want we moeten natuurlijk zo vroeg mogelijk beginnen met het trainen van dat breintje!

Opluchting

Ik ben zo blij dat we Amitai hebben mogen toevoegen aan ons gezin! Waarom? Nou, gisteren wilde ik iets opnemen met de dvr, maar in mijn ouderwetse techno-onhandigheid had ik een heel ander programma (met dezelfde naam, dat wel) opgenomen. Oeps. Gelukkig heb ik nu een kind, dus nog een jaartje en dan kan ik gewoon aan hem vragen om de video te programmeren ("Video?" zegt Amitai nu "wtf is een video? LOL. Ga jij maar lekker je Raider eten, Marte, terwijl ik de dvr instel.")Hoewel Amitai nog niet helemaal toe is aan het programmeren van de dvr heeft hij gisteren wel een andere mijlpaal bereikt: zijn eerste flesje met (afgekolfde) melk. Dus voor mij was het ook een mijlpaal, voor het eerst aan het melkmachien...

De Buit

Yair en ik hebben natuurlijk het allermooiste kado van de wereld gekregen toen Amitai ons gezelschap kwam houden in het leven. Maar Amitai zelf heeft ook niet slecht geboerd in de afgelopen weken! En dan liggen alle kleertjes die hij nu al aan kan er niet eens bij, want, tsja, die heeft hij al aan (gehad, voordat ze alweer te klein zijn, want hij doet erg zijn best om er snel weer uit te groeien).

Zwaar

16 dagen

Bij de laatste weging was Amitai alweer 3.5 kilo zwaar, dus dat betekent dat hij in minder dan 3 weken 700 gram extra Amitai heeft weten te verzamelen. Ik ben best onder de indruk. Maar misschien telt dat niet, want ik ben onder de indruk van alles wat Amitai doet. Zelf in slaap vallen? Onder de indruk! Zijn hoofd omdraaien als hij ligt? Onder de indruk! Een goede boer laten, een mooie poepluier produceren, of een stralende lachkramp? Yup, indruk, indruk, indruk!

19 dagen

Hmmm, het lijkt erop dat ik mezelf goed in de gaten moet gaan houden. Voor ik het weet ben ik zo'n vervelende opschep-ouder die iedereen onderhoudt over de betekenisloze mijlpalen van haar kroost (zie hierboven voor een voorbeeld).

20 dagen

Maar, het is natuurlijk niet allemaal rozegeur en maneschijn en prachtige poepluiers, dat ouderschap. Het is soms ook best een beetje zwaar. Ik zat me laatst af te vragen hoe de mensheid ooit als soort heeft kunnen overleven, met zulke veeleisende jongen en zwakke gestellen. Ik bedoel, het is toch eigenlijk belachelijk dat babietjes niet automatisch goed aanhappen voor de borstvoeding, maar dat zowel moeder als kind dat moet leren. Als iets volledig natuurlijk zou moeten gaan dan is dat toch borstvoeding.... Maar nee, die luxe is voorbehouden aan, nou je, alle zoogdieren behalve mensen.

22 dagen

En daarbij, die primitieve mensen, hoe zorgden die ervoor dat ze geen tepelkloven kregen, om nog maar niet te spreken van een borstontsteking (of zouden zij ook primitieve lactatiedeskundigen hebben gehad die de primitieve rugbyhouding kwamen uitleggen)? En hoe hielden die hun 23 uur per dag maagkrampkrijsende kleintjes stil als de roofdieren langskwamen? En hoe kregen ze hun bessen verzameld en hun wild bejaagd na de zoveelste nachtelijke uitputtingsslag? Als ze sowieso al de geboorte hadden overleefd natuurlijk (zowel moeder als kind). Ja, het is een wonder dat wij als soort niet onmiddelijk zijn uitgestorven bij de geboorte van de eerste mensenbaby.

24 dagen

Gelukkig zit ik nu in de luxe positie dat ik een boek kan lezen over borstvoeding, wekenlang mag relaxen tijdens mijn zwangerschapsverlof, en de boodschappen tot in de keuken worden bezorgd door de appie. Misschien dat de evolutie dit alles al voorzag toen ze de mensen liet ontstaan...

De Crisis en De Auto

13 dagen

Toen ik gisteren naar het nieuws keek dacht ik even dat het op zich niet onaardig zou zijn als we Amitai later zouden kunnen vertellen dat hij twee weken oud was op Zwarte Maandag, het begin van de Grote grote depressie. Dat maakt de geschiedenis weer wat beter invoelbaar toch?


"Toen jij aan het worstelen was met je darmkrampen was de rest van de wereld aan het worstelen met de grootste schuldencrisis ooit."
"Ja, inderdaad, dat was rond de tijd dat we Belgie hebben overgenomen, omdat ze toen onbestuurbaar waren en failliet gingen. Dat heb je goed onthouden!"

Maar het lijkt wel mee te vallen... Gelukkig maar, want zo'n leuk historisch feitje is het nou ook weer niet. Geboren worden als de wereld om je heen instort.

Op de 13e dag van zijn leven heeft Amitai trouwens ook voor het eerst een ritje in de auto gemaakt. Ik vond het zelf heel spannend, maar hij vond het niets speciaals, en lag meteen te tukken. Dat is natuurlijk goed nieuws, want dat betekent dat onze actieradius ineens enorm is toegenomen!

en nu de foto's

Dit zijn de foto's die eigenlijk in de post van gisteren hadden moeten verschijnen! Hopelijk zijn ze nu wel zichtbaar...

11 dagen

9 dagen

8 dagen

4 dagen

2 dagen

Aangekomen!

11 dagen

We zijn vandaag naar het consultatiebureau gewandeld om Amitai te wegen. Dat was niet bepaald een verre wandeling, het consultatiebureau (dat nu ouder-kind centrum heet, volgens mij) zit bij ons in de straat, dus dit wordt vast een wekelijks uitje voor ons. Elke donderdag lekker wegen!

10 dagen

Deze weging was heel positief want Amitai zit alweer boven zijn geboortegewicht, zoals het ook hoort op dag 11. Dus we waren superblij.


9 dagen

En hij moest niet eens huilen toen we hem in zijn blootje op de koude weegschaal legden (als enige van de aanwezige kindjes, wij trots natuurlijk. Hij is zo'n bikkel!).


4 dagen

Ik ben wel opgelucht trouwens dat hij is aangekomen. Ouderschap blijkt gepaard te gaan met veel intense emoties, in ieder geval voor mij. Veel liefde en geluk, maar ook wel wat onzekerheid en bezorgdheid. Doe ik het wel goed? Krijgt hij genoeg eten? Breek ik zijn nek zo niet? Heeft hij het te warm, te koud? Het overgrote deel van deze vragen blijven (helaas, voor nu in ieder geval) onbeantwoordt, maar de weging van vandaag liet in ieder geval zien dat hij genoeg eten binnenkrijgt. Pfeew.

2 dagen