Ik ben veel weg geweest de afgelopen weken. En als ik niet weg was, dan was ik druk. Werk, leven, reizen, bloggen schoot er even bij in.
2 weken geleden had ik een congres in Engeland. 4 dagen was ik weg. Een hele zee tussen mij en de rest van mijn gezin. Voor het eerst sinds 9 maanden sliep ik alleen. Voor het eerst sinds nog veel langer als je de zwangerschap ook meetelt, want tsja, technisch gesproken slaap je dan ook nooit alleen, hoewel het lastig is te definieren wanneer zo'n wezen in je buik nu een persoon wordt.
Maar ja, voor het eerst lang weg van Amitai. Ik vond het wel spannend voordat ik weg ging. Terwijl ik bij het plannen van het congres, maanden geleden, dacht dat het een makkie zou zijn. Dan is hij al 9 maanden! Zo goed als volwassen!
Maar toen het eenmaal zo ver was, bleek het niet zo makkelijk. Ik moest niet huilen hoor. Maar ik voelde me wel vreemd alleen, vooral de eerste dag, toen ik net weg was. Maar, toen begon het congres, en had ik het ook wel weer druk met mijn eigen dingen. Dus toen ging het eigenlijk wel heel prima. Geen momenten van handeninhethaar, geen ikneemeeneerdervliegtuig. En natuurlijk was Amitai gewoon gelukkig zonder mij, in meer dan goede handen, gezellig samen met Yair. En natuurlijk was het ook wel eens lekker om gewoon te slapen, zonder onderbrekingen of vroeg wakker worden.
Oh, en een zak bevroren erwten is een uitstekende manier om gekolfde melk lekker koel thuis te krijgen. (Ik had geen koelelementen bij me, maar wel een koelkast in het congreshotel, dus ik had de gekolfde melk van de laatste 2 dagen bewaard. Ik moest alleen nog maar zorgen dat alles koel bleef tijdens de vliegreis.... Cue de diepvriesafdeling van de supermarkt! Amitai heeft de dagen daarna lekker erwtenpuree gegeten voor diner.)
Om even te kijken of ik nu echt helemaal in staat was om alleen te functioneren, zonder Yair en Amitai als vangnet ging ik vorige week meteen weer 2 dagen weg, voor een ander congres. Ook dat bleek goed te gaan. Heel mooi. De volgende stap volgt dit weekend: Amitai gaat een avond uit logeren. Zonder yair en zonder mij. Ik vind het weer spannend, maar het zal weer goed gaan, natuurlijk. Hij is al bijna 10 maanden! Hij is al bijna volwassen!
