Tsja, zo was het ineens heel stil op het blog. Niet dat ik niets te vertellen had! Maar eerst had ik er geen fut voor, en daarna geen tijd, en toen... was het alweer nu.
Dus, wat is er gebeurd in de tussentijd? Het belangrijkste is een zwangerschap. Kort nadat we terug waren uit de Filippijnen bleek dat ik, zoals we hadden gehoopt, weer zwanger was. Een tweede kindje! Helaas bleek deze zwangerschap niet makkelijker dan de eerste, eerder zwaarder. De eerste 3 maanden was ik echt volledig van de wereld. Misselijk maar vooral moe. Uitgeput. Volledig leeg. Natuurlijk heeft Yair mij alles uit handen genomen wat hij mij uit handen kon nemen, toen ik het zo zwaar had. Maar ja, Amitai is er ook en die wilde ik natuurlijk ook nog aandacht en zorg geven, en daarnaast had ik ook nog gewoon mijn werk wat ik naar behoren (of beter ;-)) wilde uitvoeren. En dan blijft er bijzonder weinig energie over voor frivole zaken als koken, mijn benen scheren en bloggen.
Toen ik eenmaal uit het dal van de eerste zwangerschapsmaanden begon te klimmen was daar de volgende horde: het was bijna tijd om te gaan verhuizen. We hadden namelijk, heel genereus, geld gekregen van de Europese Unie om ons onderzoek te gaan doen bij de Universiteit van Sussex, waar ze allerlei interessante kennis hebben over het predictieve brein, en hoe dat dan wel niet te onderzoeken. Maarrrrr, die Universiteit van Sussex is in Brighton, Engeland, en dat is toch net iets te ver om dagelijks te bereizen vanuit Amsterdam. Dus, nieuw land, nieuwe stad, ander huis, andere opvang voor Amitai. En vanwege de algemene zwangerschapmalaise had ik nog zo goed als niets geregeld toen het opeens nog maar 2, oh nee, shit nog maar 1!! maand voor vertrek was. Mijn hervonden energie ging dus toen vooral zitten in dingen plannen en regelen en het presentabel maken van ons huis, zodat andere mensen erin zouden willen wonen. En dat laatste is heel aardig gelukt. Sterker nog, toen wij vertrokken was ons huis mooier dan het ooit is geweest toen we er nog in woonden! Geloof je het niet? Ik eigenlijk ook niet, daarom kijk ik soms even naar deze foto's. Gelukkig mogen we er terug in gaan wonen als we terug zijn in Amsterdam voor mijn onderwijsverplichtingen en zwangerschapsverlof.
Ik zal binnenkort weer eens beginnen met het documenteren van De Nieuwe Buik, zodat we weer wat leuke maandelijkse foto's hebben om later op terug te kijken. En natuurlijk wat updates over Amitai!
