Kookbonanza

Hier nog een verlate post van dit weekend. Ik had geen tijd om m zondag in te typen, want we hadden die avond een feestje van het lab, om de inaugeratie van Obama en het begin van het nieuwe semester te vieren. Dus, ook al is ie nu ietwat gedateerd, toch nog maar een postje eraan gewijd!


Met ons fantastische groentenpakket kan je eigenlijk niet te vaak buiten de deur eten. Voor je het weet heb je een groentenoverschot... En de afgelopen weken hadden we net iets vaker dan normaal niet thuis gegeten, met als gevolg een koelkast vol ongebruikte vitamines. Zondag had ik besloten om daar even wat aan te doen, dus ik heb de middag gebruikt om deze berg weg te werken:

Met als resultaat een grote schaal vol vegetarische 'moussaka' (tussen aanhalingstekens omdat er daarvoor eigenlijk te weinig aubergine en teveel andere groente in zit). Het eindproduct ligt in handzame stukken in de diepvries, voor als we eens geen zin hebben om te koken. Alle groente van de foto hierboven (+ nog een blik tomaten en twee handen linzen), behalve de zoete aardappel zit hierin!

De zoete aardappel had ik gebruikt om een taart te maken (zoals worteltjestaart, maar dan met zoete aardappel in plaats van de wortel), maar ik had te veel yams daarvoor, bleek toen ik ze eenmaal allemaal had geraspt. Dus met het overschot heb ik hartige zoeteaardappelpannekoekjes gemaakt, de zoete aardappel op zichzelf vind ik een beetje weeig, maar gecombineerd met wat pit (kerrie & cayenne peper) is het erg lekker.

De taart hadden we meegenomen naar het labfeestje, en de aardappelpannekoekjes liggen ook in de vriezer. Die nu overigens behoorlijk vol is. Hmmm, misschien moeten we wat mensen uitnodigen om de vriezer leeg te komen eten! Iemand van jullie zin om langs te komen?

Weer meer weer.

Sorry dat ik nu alweer over het weer schrijf, maar dit is weer helemaal nieuw en spannend voor mij! Een 'icestorm'! Nadat het vanochtend begon met sneeuw ging het vanmiddag Heel Hard regenen. En temperatuur onder nul + veel regen = ijs! De wegen waren gelukkig niet glad (er wordt heel goed gestrooid), maar het regende zo hard dat er overal enorm diepe plassen lagen met ijsschotsen erin. Een beetje alsof je door de Barentszee fietst. Hele interessante ervaring. Ik heb geprobeerd dit te vangen in een foto:

Dat is de plas voor ons huis. Zie je die bruine dingen onder water? Dat zijn mijn schoenen! Het water staat enkeldiep op straat.

Dit is de box met ecologisch verantwoorde groenten die iedere woensdag middag wordt afgeleverd. Ondanks de redelijk goed werkende deksel dobberden onze groentetjes in 4 cm ijswater.

Als toegift nog een foto van de plas voor ons huis. Ik weet niet waar het rare effect met de stoom vandaan komt.... Ik zag zelf niets in de realiteit, alleen op de foto. Het is een haunted regenplas!

Wat te doen?

Yair gaat hier in Cambridge zo nu en dan om met een jongen. Deze jongeman heeft een vrouw, en we zijn een keer gevieren uit eten geweest. Helaas bleek dit een ouderwetse double date, waarbij de vrouwen geacht worden met elkaar te praten, terwijl de mannen hun eigen dingen doen. Hoeft geen probleem te zijn, maar deze vrouw-van was een beetje saai. Dus ik had tegen Yair gezegd dat ik niet meer zo nodig met hen hoef te double daten, wat natuurlijk niet in de weg staat dat hij gemakkelijk kan blijven afspreken.
Yair wilde onlangs met desbetreffende dude afspreken. Dude mailt terug "Leuk! Ik ga meteen vrouw-van vragen wanneer ons goed uitkomt om met jullie af te spreken". Hmmpfff.

Nu denk ik, ach, als zij graag gevieren willen afspreken dan overleef ik dat wel. Zo veel verschillende mensen zie je ook weer niet dus ik kan me voorstellen dat zij graag mee wil, en dat het dan leuk is om ook met mij af te spreken. Yair echter zit druk te broeden op een smoes, namens mij. In de vorm van "Marte heeft het verschrikkelijk druk op werk en is helemaal gestressd dus ze kan nu niet afspreken, maar je kunt natuurlijk wel alleen met mij afspreken".
Yair denkt dat dat een goed plan is. Een beter plan dan als ik even op mijn tanden bijt en gewoon meega (omdat hij zich dan druk maakt of ik wel een leuke avond heb. Wat natuurlijk heel schattig is, maar dat lukt wel als ik gewoon bij het mannengesprek wordt betrokken.)
Ik denk dat het een slecht plan is. Ik vind het minder erg om te liegen in de vorm van aardig doen tegen mensen alhoewel ze niet mijn allerbeste vrienden zijn, dan om gewoon domweg te liegen.
Wat denken jullie?

Zoek de verschillen

Gisteren:

Vandaag:

Meer sneeuw!

Wiew! Als ik hier op kantoor naar buiten kijk dan zie ik alleen maar een gordijn van wit, waar zich normaal een mooi uitzicht op cambridge ontvouwt. Ik ben nog wel hiernaartoe gefietst, maar ik denk dat ik maar terug ga lopen! Ik hoorde ook dat de scholen & kinderdagverblijven vanmiddag gesloten zijn.... Dat wordt weer lekker sneeuw scheppen als ik thuis kom, en ik had al geschept voordat ik weg ging.

Nog meer leuk nieuws: Morgenochtend stappen we op de bus naar NY. Er is daar een afscheidsfeestje van een vriend die terug gaat naar Nederland, dus we hebben besloten om er maar een laaaang weekend van te maken, even kijken naar NY in de winter (net als in de fillum!). Ik heb er zin in, maar ik moet nog wel even bedenken wat we precies gaan doen als we daar zijn, behalve natuurlijk naar dat feestje gaan. Ik heb in ieder geval een hotel geboekt midden in Manhattan, vlak bij het park. Dus dat is al leuk. Misschien naar een musical? Vorige keer waren we naar Rent gegaan. Dat was erg leuk.

Gehoord

Ik zat net in de bus naar mijn lab in Boston (Ja, ik heb besloten niet meer naar Boston te fietsen zo lang er zoveel sneeuw en ijs ligt. En het zo koud is. Binnen Cambridge fiets ik nog wel gewoon.). Het ene meisje dat achter me zat zei tegen het andere meisje dat achter me zat:

"Als mijn bacterien lekker groeien vandaag, dan heb ik een drukke dag voor de boeg."

Misschien ben ik de enige die dit grappig vind. Maar in de normale wereld is dat toch iets heel vreemds om te zeggen? Lang leve de wetenschap!

Geschokt

Ik behoor tot de minst betrouwbare minderheid van Amerika.....

Edgell (2006): Despite the declining salience of divisions among religious groups, the boundary between believers and nonbelievers in America remains strong. This article examines the limits of Americans’ acceptance of atheists. Using new national survey data, it shows atheists are less likely to be accepted, publicly and privately, than any others from a long list of ethnic, religious, and other minority groups. [...] We demonstrate that increasing acceptance of religious diversity does not extend to the nonreligious.

47% van ondervraagden wilden niet dat hun kind met een atheist zou trouwens (vergelijk 33% voor een islamitische huwelijkskandidaat, 27% voor zwart, 12% voor joods). Uit een ander onderzoek blijkt dat 60% van ondervraagden niet op een atheistische presidentskandidaat zou stemmen (vergelijk 50% voor homosexuele kanditaat, 8% voor zwarte of joodse kandidaat). En dit zijn niet compleet onzinnige flutonderzoekjes met ministeekproefjes, voor het eerste onderzoek zijn 2000 mensen ondervraagd, en voor het tweede 4000.
Ik had nooit durven dromen dat deze dag zou komen..... Wat heerlijk, nu hoef ik nooit meer politiek correct te zijn, want ik behoor zelf tot een verdrukte en verachte minderheid!!!



Met dank aan Diane, die mij op dit feit attent maakte.

Nog meer inauguratie

Ten eerste, ik heb de hele tijd inauguratie verkeerd gespeld *schaam*.
Ten tweede, hier nog wat leuke ecards van someecards:

recruitment

Via de Harvard Mail lijst krijg ik wel eens recruitment mail doorgestuurd. Hier eentje:

We would like to invite all interested Harvard students to apply for positions with our firm. Headquartered in New York City, the [XX] is a highly successful investment and technology development firm, with a team that comes from a wide range of backgrounds. A robotics guru. A pro snowboarder. An operatic mezzo-soprano. And a lot of people who excel in subjects ranging from art history and literature to math and CS. They're not conventional "financial types," but then again, neither are we.
Accomplished Harvard students are often just the kind of candidates we are looking for - roughly 10% of employees in our New York headquarters have earned a degree from Harvard. As such, we would be most interested in speaking with you.
The [XX] makes a conscious effort to seek out and recruit individuals sharing a history of impressive intellectual or professional achievement. Current employees include a U.S. Women's Chess Champion, a Jeopardy! winner, a World Scrabble Champion, and winners of more than 20 International Math Olympiad medals. Our employees include a number of professional athletes and accomplished artists, and approximately 20% are published authors in genres ranging from academic papers to memoirs and mystery novels. While we certainly welcome applications from individuals with a background or interest in mathematics, computer science, or economics, we are equally interested in speaking with brilliant liberal arts graduates, regardless of major, who are open to the possibility of a career they may never have previously considered.
Our work environment is challenging but surprisingly flexible-from the clothes you wear to the time you get to the office, it's pretty much up to you. And we compensate our extraordinary people extraordinarily well.

Nee, ik ga daar niet solliciteren, maar ik wilde de mail wel met jullie delen. Het is toch ongelooflijk dat er ondanks deze niet zo briljante tijden in de economische wereld toch nog dit soort mails uitgaan om nieuwe mensen te werven! Niet alleen wordt er geworven, de uitblinkers worden gesmeekt om te solliciteren.....
Fascinerend.

Emotie

Soms lijkt het wel alsof Amerikanen een emotie pas een echte emotie vinden als het duidelijk te zien is aan de buitenkant. De inauguratie leverde dus veel beelden van huilende mensen op (van blijdschap), met als toppunt een Beyonce die met tranen in haar ogen Obama bedankte na haar optreden op het inaugerele bal. (Sowieso, dat inaugurele bal is echt afschuwelijk! Je moet dus dan als nieuwbakken president op een gegeven moment op een podium met je partner dansen, terwijl Beyonce (geloof ik) een lied voor je zingt en niet alleen de hele zaal, maar heel amerika naar je kijkt. En Obama is een leuke man, maar echt waar, hij danst als een 14 jarige puber die zich afvraagt waar die lange benen ineens vandaan zijn gekomen.)
Terug naar mijn oorspronkelijke punt. Ik moest niet huilen toen Obama werd gekozen, of toen hij werd geinaugereerd. Maar ik voelde wel een lichte neiging toen ik dit artikel las in The New York Times. Maar hierbij moet ik wel aantekenen dat ik soms hetzelfde voel bij reclames met schattige puppies. Dus misschien betekent het niet zoveel. Maar het is een heel interessant artikel! Een paar quotes:

The president’s elderly stepgrandmother brought him an oxtail fly whisk, a mark of power at home in Kenya. Cousins journeyed from the South Carolina town where the first lady’s great-great-grandfather was born into slavery, while the rabbi in the family came from the synagogue where he had been commemorating Martin Luther King's Birthday. The president and first lady’s siblings were there, too, of course: his Indonesian-American half-sister, who brought her Chinese-Canadian husband, and her brother, a black man with a white wife.

The Obama family has [...] a Technicolor cast that looks almost nothing like their overwhelmingly white, overwhelmingly Protestant predecessors in the role. The family that produced Barack and Michelle Obama is black and white and Asian, Christian, Muslim and Jewish. They speak English; Indonesian; French; Cantonese; German; Hebrew; African languages including Swahili, Luo and Igbo; and even a few phrases of Gullah, the Creole dialect of the South Carolina Lowcountry. Very few are wealthy, and some — like Sarah Obama, the stepgrandmother who only recently got electricity and running water in her metal-roofed shack — are quite poor.


Gelukkig hebben wij Aboutaleb! Aboutaleb for president!!! Alhoewel, laten we eerst voor Job Cohen gaan. En dan 8 jaar later Aboutaleb. Da's nog leuker.

Compleet ongerelateerd

Ik wil al tijden dit liedje posten:



Iedere keer dat ik sneeuw ruim/ door sneeuw loop / veel sneeuw zie komt het weer in mijn hoofd. Waarom zou dat toch zijn? *15 ft of pure white snow.... Oh my lord! Padadadadudah*
Dus dit is het liedje dat in de afgelopen week het meeste interne "airtime" heeft gekregen. De hoogste nieuwe binnenkomer, met stip! (ppprrrrrapchapchapchap)

Anyway, ik had de clip nog nooit gezien, alleen maar het liedje gehoord. Nu ben ik ook fan van de clip. Ik zou willen dat ik er zo uit zou zien als ik dans......

Inauguratie, oppervlakkig commentaar

Ik heb net samen met veel collega's de inaugeratie van Obama bekeken. Was leuker dan ik had verwacht! Er staat morgen vast een fatsoenlijk en weloverwogen commentaar in de Nederlandse kranten, dus ik geef even een ondoordacht en oppervlakkig commentaar:


De kleur van Michelle Obama's outfit was fantastisch! Veel beter dan de jurk die ze aan had op de verkiezingsavond. Het is een knap stel. En ik vond de manier waarop Obama zich door de eed heenstamelde en blunderde helemaal fantastisch. Wat een moment om een blackout te krijgen....

Ik ben dol op hoedjes en hoeden. Aretha's hoed was Da Bomb!


Verder vond ik het klassieke ensemble een heerlijk toppunt van politieke correctheid (ik kon geen foto vinden, hopelijk later):
-african american op klarinet
-asian american op cello
-jewish american op viool
-female american op piano

En dan de speech van Obama! Vooral het begin vond ik erg goed, naar het einde toe werd het een beetje saaiig. Maar ik vond het fantastisch dat in het rijtje met verschillende geloven waaruit Amerika bestaat eindelijk ook ruimte werd gemaakt voor de Ongelovigen. Eindelijk gerechtigheid voor het meest ondergerepresenteerde 'geloof'! Dat viel erg goed in het publiek waar ik mij in bevond.
Een ander hoogtepunt was het zure gezicht van Bush. Hij keek niet blij tijdens het hele gebeuren, maar toen Obama zei dat het belangrijk was om Amerika te verdedigen tegen aanvallen, maar dat daarbij wel binnen "de wet & de goede smaak" moet worden gehandeld, ohhhh, toen werd er even lekker ingezoomd op Bush' *ik ruik een drol* gezicht. Werd ook zeer gewaardeerd hier.

sneeuwfoto's

Ik wilde ook even illustreren hoeveel sneeuw er is gevallen gisteren.

Deze foto had ik vorige week genomen (en ook al op mijn blog gezet, want ik vond dit al Flink Veel Sneeuw): Deze foto is van vandaag, ruwweg dezelfde plek, en met dezelfde laarzen (en de rest van de outfit is trouwen ook hetzelfde, alleen nog een extra paar geinige kousjes die ik nog in de kast had liggen erbij). De sneeuw staat nu tot de rand van mijn laars!

Ik ben geen wintersporter, dus ik had hiervoor nog nooit zoveel sneeuw gezien. Jammer genoeg is Yair een partypooper en wil hij geen sneeuwpop met mij bouwen (en in mijn eentje een sneeuwpop bouwen vind ik een beetje triestig).

Nog een foto (echt de laatste) van hoe een tuintafel ineens een sculptuur kan worden:

Anyway, met zoveel sneeuw is het toch een klein wonder dat Yair's vliegtuig gisteren maar 1 uur vertraging had....

Sneeuwruimen

Dit blog is bedoeld om alle nieuwe, leuke en interessante dingen die ik hier in de VS meemaak met jullie te delen. Sneeuwruimen is misschien niet reuze interessant, maar het is voor mij wel iets compleets nieuws. Dus ik heb besloten om dat met jullie te delen, want dankzij de aanwezigheid van een fotograaf (jeeee, Yair is er weer!) heb ik leuke actiefoto's.




De onderstaande foto is voordat ik hard aan het werk ging. Vooral interessant is het spoor in de sneeuw. Ik ben bang dat dat van de rat is die in onze achtertuin onder de porch woont. Ratten zijn een heel normaal probleem hier in Boston en Cambridge, zo verzekert iedereen mij. Wij zijn dus niet speciaal vies, dat wil ik alleen maar even zeggen. We hadden hem (haar? hen?) in de zomer al zien lopen, maar ik had gehoopt dat de kou m misschien de nek om zou draaien. Niet dus. Getver. Nu moet ik echt aan de slag met vallen en gif.
Trouwens, je denkt wellicht, ratten hebben pootjes, dus dat spoor zou er heel anders uit moeten zien? Maar als je van dichtbij keek zag je ook pootafdrukken. De rat is alleen zo zwaar *iewiew* dat ie door de bovenste laag van de sneeuw heenzakt, het is haast meer alsof ie door de sneeuw heeft gezwommen.
En zie hier het resultaat van mijn harde werk! Wij kunnen weer met onze fietsen van de achterkant van het huis naar voren lopen!

Ijs

Als er ook maar een beetje wind in mijn ogen blaast gaan mijn ogen tranen (dus zit ik regelmatig op de fiets terwijl de tranen over mijn wangen lopen, hoe dramatisch!). Vandaag waait het een beetje. Toen ik aankwam bij de universiteit zat er ijs op mijn wimpers. Echt waar! Ik had geen fototoestel bij me, maar misschien lukt het om er vanavond een foto van te nemen.

Volgens het alwetende internet is het momenteel -10 (celcius) hierbuiten.

Ik ben een slappeling

Ik moet morgen naar mijn Neuroscience lab in Boston. Normaal fiets ik dat, het kost maar een half uurtje. Maar ik ben bang dat mijn neus eraf vriest. Of dat ik vast kom te zitten in de sneeuw. Of uitglij. Of het gewoon ongelooflijk koud ga krijgen, zelfs in mijn superduper fietsoutfit (waar ik nog eens een post aan moet weiden). Dus ik ga de shuttle nemen, die op een neer rijdt van de Harvard Campus naar het Academisch Ziekenhuis. Gratis! De rit met de bus is trouwens net zo lang als met de fiets, en langer als het verkeer tegenzit. Fietsen is dus een betere deal. Als het weer een beetje meewerkt.

Dus ja, ik geef het toe. Ik ben een slappeling, een quiter, een verliezer....

Oh nee......

Het gerucht gaat dat het morgen en vrijdag heel heel koud gaat worden. Als in: heeeeeeeeeel koud.Dit ziet er niet zo heel koud uit, toch? 20 graden, 14 graden, 0 graden. Maar dat is in Fahrenheit!! Als je dat omrekent naar Celcius dan betekent dat dat het morgenavond -18 wordt, en het vrijdag overdag lekker opwarmt naar -11.

Help!

Matanja

Ik weet niet hoeveel van jullie ook de commentaren lezen als ze hier eventjes een kijkje komen nemen, maar voor het geval dat jullie dat wel doen dacht ik dat het goed was om een post te wijden aan het wel en wee van Matanja (en voor de lezers die nu al denken "???", dat is Yairs broer!). Ik voelde me eerst een beetje vreemd om zomaar over iemand anders dan mezelf of yair te gaan schrijven, maar nu voelt het eigenlijk ook weer vreemd om er niets over te schrijven, net alsof het me helemaal niet bezig houdt. En dat laatste is zeker niet het geval. Wat een vage introductie wordt dit!
Anyway, de zaterdag voordat ik terug zou vliegen naar Boston kregen we te horen dat Matanja tijdens het snowboarden in Frankrijk een ongeluk had gehad. Eerst was er sprake van alleen een stevige hersenschudding, maar uiteindelijk bleek dat hij er ernstiger aan toe was dan dat. Hij heeft1 gebroken (EDIT: niet gebroken maar verbrijzeld, brrrrr) ruggenwervel (waar hij ondertussen al aan is geopereerd, zodat het allemaal weer stabiel is en kan gaan helen), en een ruggenwervel met een scheurtje erin (EDIT: niet gescherd maar gebroken! Maar als het goed is heelt deze vanzelf). Gelukkig is er geen schade aan de nogal vitale onderdelen die worden beschermd door die wervelkolom (jeeh voor het oh zo intelligente ontwerp van lijf en leden dat toeval ons heeft toebedeeld!), dus hij kan alles nog bewegen. Nou ja, ik zeg alles, maar momenteel is dat natuurlijk een beetje beperkt door allerlei corsetten en stellages die hij moet dragen om de wervelkolom voldoende rust te geven om weer terug in vorm te komen.
Matanja heeft een aantal dagen in een Frans ziekenhuis gelegen, voor de operaties en allerhande tests, en nu is hij weer terug in Nederland. Gelukkig!

Geluk bij een ongeluk is dat Hanneke, zijn vriendin, precies werkzaam bij een bedrijf dat medische producten maakt voor operaties aan ruggewervels! Dus niet alleen is zij tijdens dit hele avontuur de hele tijd bij Matanja geweest om hem te steunen, te helpen, gezelschap te houden, lief te hebben, te troosten en op te vrolijken, maar zij kon ook nog wat expertise inbrengen! Good for you, Hanneke, hoewel ik wel moet zeggen, als je weer op zoek bent naar een proefpersoon om een van jullie nieuwe producten uit te testen: misschien moet je de volgende keer iemand uitkiezen die we niet kennen? Gewoon een random vreemde van piste kiezen om te laten struikelen? Want ik vond dit wel behoorlijk stressvol!
Hanneke was trouwens niet helemaal alleen, Matanja's oudste broer Yigal was meteen afgereisd naar Grenoble, en toen Yigal weer terug was is Yair er naartoe gegaan. Yair heeft zelfs zijn terugvlucht naar Boston een week uitgesteld, zodat hij ook nog wat langer bij Matan in de buurt kan zijn nu hij weer terug is in Nederland. Maar ik ben stiekem ook wel blij dat hij zondag alweer hier is... Kunnen we gezellig samen Martin Luther Kingdag vieren...

Verjaardagen

Deze kerst heb ik weer kerstkaarten gekregen, terwijl ik zelf mijn laatste kerstkaart 7 jaar geleden heb verstuurd. En de laatste keer dat ik daadwerkelijk iemand een kaartje voor zijn of haar verjaardag heb gestuurd kan ik me niet eens herinneren! Daarom heb ik altijd gemengde gevoelens van schuld en blijdschap als iemand eraan denkt om mij een kaartje te sturen voor om het even welke gelegenheid. Daar moet verandering in komen! Dus, als midjanuari goed voornemen heb ik besloten een digitale verjaardagskalender aan te leggen die mij twee weken voor de desbetreffende verjaardag een reminder stuurt. En ik ga deze week ook een stapel mooie verjaardagskaarten uitzoeken op Etsy, zodat elke keer als ik zo'n reminder krijg ik al een leuke, mooie, originele kaart in huis heb. En ik ga ook meteen postzegels bestellen. Zodat niets mij in de weg staat om alle lieve mensen die ik ken een verjaardagskaart te sturen.

KLONK

Oeps, toch een kink in de kabel! Ik heb namelijk van de meeste mensen maar een vaag of helemaal geen idee wanneer hun verjaardag is. Ja, afschuwelijk onattent van mij, ik weet het... Dus, als JIJ van MIJ een verjaardagskaartje wilt ontvangen, laat dan in de comments even de datum van die heuglijke dag achter. Want ik moet natuurlijk wel slachtoffers hebben om mijn goede voornemen op te botvieren!!! Sinds ik mijn proefschriften heb uitgestuurd heb ik gelukkig wel een goed adressenbestand, dus daar hoef ik me dan weer geen zorgen over te maken.

ah, dat is beter

Om de laatste tekstige posts een beetje op te fleuren, hier wat foto's van mij, met mijn nieuwe waterdichte, bontgevoerde laarzen (hele verstandige aankoop) in de achtertuin.
Hier kan je goed zien hoe diep de sneeuw is:
Hier kan je mijn nieuwe laarzen goed zien:
En hier kan je de nieuwe outfit zien die ik heb moeten kopen omdat geen van de kleren in mijn klerenkast bij mijn nieuwe, stoere laarzen pasten. Ik heb alles gisteren in de uitverkoop bij de Hennes en Maurits gekocht, dus de hele outfit heeft me maar $37,50 gekost (EDIT: eerst zei ik dat de outfit $55 had gekost, maar ik was vergeten dat het een buy 1 get 1 free actie was. Dat scheelt natuurlijk een slok op een borrel. Ik vond het al zo duur voor een goedkope outfit!). Dus eigenlijk heb ik geen geld uitgegeven, maar bespaard (in ieder geval volgens de Wet van Josan)

Voor degenen die de sjaal en muts net zo fantastisch vinden als ik: die komen niet van de Hennes! Het zijn unieke stukken, helemaal zelfgebreid door mijn fantastische zus Renee. De pailetten die erop zitten zijn er niet aangenaaid, maar INgebreid! En ze zitten heerlijk warm... Echt het beste sinterklaascadeau ooit! Opdrachten voor nog meer van zulk moois stuur ik met liefde door naar Renee :-D

blij dat ik geen auto heb.

Nog iets wat ik heb geleerd: je wil geen auto hebben hier die op straat staat geparkeerd in de winter. Want iedere keer dat het heeft gesneeuwd moet je als de wiedeweerga naar buiten rennen om je auto sneeuwvrij te maken en uit te graven. Want nu is de sneeuw nog zacht en poederig, maar als morgen of overmorgen de zon weer gaat schijnen, dan smelt een deel van die sneeuw, maar voordat het smeltwater weg kan lopen vriest het weer vast, waardoor je auto in no time verandert in een onneembaar ijsfort. Daar valt dat beetje ijzel waar je in nederland doorheen moet krabben compleet in het niet, geloof me!!!

En als je al je eigen auto en parkeerplaats netjes ijs en sneeuwvrij houdt, dan moet je ook nog wel eens ergens anders naartoe. Als je dan op straat parkeert, dan is de kans groot dat die parkeerstroken nu eigenlijk niet meer zijn dan een grote ijsbaan (de rijbaan wordt netjes vrijgehouden, maar de parkeerplaatsen kunnen alleen worden meegenomen als er niemand staat, en dat is niet zo vaak, natuurlijk). Ik heb nu al een paar keer gezien dat mensen probeerden weg te komen uit zo'n parkeervak: dat is geen makkie! Klassieke loeiende motor, slippende banden scenes levert dat op.

Ik heb dan ook besloten voor de duur van dit hele sneeuw- en ijsgebeuren netjes mijn fietshelm te dragen. Je medeweggebruikers (en ook je eigen weggedrag) wordt een stuk minder berekenbaar in dit soort situaties.

Sneeuw"storm"

Al de hele week had iedereen het erover dat er voor dit weekend een sneeuwstorm verwacht werd. SNEEUWSTORM!!! Dat leek me wel spannend, niet alleen sneeuw, maar ook nog een storm. Dus ik was in plaats van vandaag gisteren naar de supermarkt gegaan, zodat ik ondanks de storm genoeg niet zou verkommeren (hoewel ik natuurlijk nog wel 3 wortels had in de koelkast, en genoeg voedsel in de vriezer en de voorraadkast om zeker twee weken (eenzijdig) te kunnen eten, maar ik had toch ook wel zin in wat verse voorraad).

Nu was iedereen op het idee gekomen om deze zaterdag inkopen te doen voordat de sneeuw zou gaan vallen, wat een gekkenhuis!!! Het was echt waden door een zee van karretjes binnen, files met auto's buiten die het overvolle parkeerterrein op wilden..... Geen doen! Erger dan de Albert Heijn de dag voor kerstmis!! En het toppunt nog was dat toen ik buiten kwam er geen taxi te bekennen was, hoe lang ik ook wachtte. Maar, zelfs in deze madness blijft het overgrote deel van de Amerikanen superaardig, en een zeer zeer vriendelijke vrouw heeft mij en al mijn boodschappen een lift naar huis gegeven. Ongelooflijk toch?

In ieder geval, gisteravond zat ik dus te wachten totdat die sneeuwstorm nu eens zou beginnen. Vol verwachting klopte mijn hart. Maar... niets gebeurde. Ja, toen ik naar bed ging vielen er wat lieflijke sneeuwvlokjes. En toen ik wakker werd lag er zeker 15 cm sneeuw. Maar geen wind, geen drama, niets. Gewoon, vallende sneeuw. Ik heb het even gechecked, dit was echt de snowstorm die was voorspeld. Nou ja!!! Wat een anticlimax!

Ach, ik had het natuurlijk kunnen weten. In de zomer hadden ze het bij de weersvoorspelling voortdurend over thunderstorms. En dat was ook niet meer dan 3 bliksemschichten en een verfrissend buitje. Dus, wat ik ondertussen heb geleerd is:
"thunderstorm == het gaat regenen"
"snowstorm == het gaat sneeuwen"

Ik kan me ook niet herinneren dat britten ook iedere poep en scheet van het weer een 'storm' noemen. Aanstellerige Amerikanen....

Verwarming....

Ons huis wordt verwarmd door middel van olie, er staat een tank in de kelder, het geheel voelt een beetje ouderwets. Voordat we naar Nederland gingen zat de tank nog voor ongeveer 1/3 vol. Dus, voor de zekerheid hadden we thermostaat heel laag ingesteld, zodat we in ieder geval nog wat tijd hadden om uit te zoeken hoe we die tank moesten laten bijvullen. Helaas was er iets niet helemaal goed gegaan met het instellen van de verwarming, waardoor die de hele tijd dat we weg waren zijn standaard programma heeft staan afdraaien voor een leeg huis. Toen ik terugkwam was de verwarming nog aan, maar de volgende ochtend werd ik wakker in een koud, koud huis. De tank was leeg. Gelukkig kon ik snel een bedrijf bereiken dat vandaag de tank al bij kon vullen, dus ik heb maar 1 avond echt in de kou moeten doorbrengen. En zo koud was het ook weer niet, met de ketel van de buren die in de kelder stond te loeien om de verdieping boven ons te verwarmen, een extra vest en een deken. Helaas kreeg ik de ketel niet meer aan de gang, zelfs nadat de tank was bijgevuld, dus er moest ook nog een monteur aan te pas komen (wat bij mij meteen weer tot zorgen leidt, want ik kan de fooiencultuur hier in de VS maar niet doorgronden. Ik geef monteurs geen fooi in Nederland, maar hier geef je iedereen die een dienst verricht een fooi, lijtk het wel. Inclusief bijvoorbeeld kappers (of ben ik de enige die in Nederland geen fooi geeft aan zijn kapper?). In ieder geval, ik heb dus ernstig lopen dubben of ik die monteur wel of geen fooi moest geven, uiteindelijk niet gedaan, maar daar voel ik me nu weer schuldig over....). Maar, de monteur heeft zijn magie gedaan in de kelder (was iets heel simpels, natuurlijk, ook al weet ik niet precies wat), en nu heb ik weer verwarming!
Wat een luxe om niet meer afhankelijk te zijn van de vier gaspitten op het fornuis... Ook al was het daarmee in de keuken wel heel goed uit te houden. Dus zo erg was het allemaal niet. En ik had ook nog warm water. Dus, eigenlijk had ik helemaal niets te klagen....

Oh ja!

Nog een gelukkig nieuwjaar voor AL die lezers van mijn blog die ik nog niet persoonlijk een fantastisch 2009 had gewenst. Dat het maar een liefdevol & warm & (financieel) gezond jaar mag worden!

We're back!

Sorry voor de radiostilte! Als ik in Nederland ben heb ik ineens niets meer te melden..... Raar, want ook daar gebeurt vanalles, maar ik voel veel minder de neiging om dat te delen. Waarschijnlijk omdat ik daar meer dan genoeg mensen heb om mijn dagelijks leven mee te delen.

Ik ben gisteren na een voorspoedige reis geland rond een uur of negen, en met de taxi naar huis gegaan. Meteen mijn bed in gedoken natuurlijk, want eigenlijk was het al 3 uur 's nachts. Heerlijk geslapen tot 4 uur 's ochtends, want toen ging er buiten een autoalarm af en kon ik met geen mogelijkheid meer in slaap komen. Nu ben ik dus een beetje slaperig.

Verder heb ik vandaag mijn plan om de winter mijn fietsgedrag niet te laten beinvloeden doorgezet, en ben ik ondanks de schijnbaar lokaal beroemde wintermix van sneeuw, regen en hagel op hetzelfde moment toch naar mijn werk gefietst. Sinterklaas-zij-gedankt dat ik een prachtige regenbroek had gekregen toen ik in Nederland was, want ik ben nog nooit zo vaak ondergespat met enorme golven slush als vanochtend. Ik kijk er alleen niet erg naar uit om vanavond weer terug te fietsen door de poelen gesmolten sneeuwblubber.

Hier een fotootje van hoe de Harvard Yard er op dit moment uitziet:

Niet erg opwekkend he? En dit is wat mij zo te wachten staat:Misschien dat ik op de terugweg toch maar mijn fietshelm opdoe. Die ligt toch hier op mijn werk. En misschien onder deze weersomstandigheden zijn wat extra veiligheidsmaatregelen niet raar.