Zev's 13e en 14e vermaanddagen

In ons gezamelijke leven is de afgelopen twee maanden een stuk meer gebeurd dan in Zev's leven... Wij hebben plots een nieuw huis gekocht, of eigenlijk twee kleine huisjes die we gaan samenvoegen. Dus zaten we ineens midden in de hypotheken, verbouwingsplannen, vergunningsaanvragen..... Hektische weken voor Yair en mij, maar zeer rustige weken voor Zevje! Er waren geen grote veranderingen. Hij loopt nog niet, praat nog niet, maar gaat gewoon rustig zijn brabbelende kruipgangetje. Ach, prima natuurlijk, Zev kan niet iedere maand iets spectaculairs doen, alleen omdat ik iets te melden moet hebben op mijn blogje.

OK, dus er wordt niet gelopen, niet gepraat. Wat doet Zev dan wel? Hij kruipt als de beste, hij klautert voorzichtig over drempels en van de lage trapjes in het huis van mijn ouders. Hij brabbelt, bladert graag door boekjes, en lijkt de wereld steeds beter te begrijpen: als ik eten voor hem klaarzet dan gaat hij bij iedere hap meeblazen (fffft fffft) zelfs als het een boterhammetje met kaas is en als ik sokken of schoenen pak steekt hij zijn voeten uit. Dat zijn voor mij de twee duidelijkste voorbeelden dat onze handelingen niet meer compleet mysterieus zijn voor hem.

Wat ook niet echt verandert is Zevjes afmetingen. Hij eet voor twee, maar groeit voor bijna nul, niet in de lengte en amper in de breedte. Ach, het zal binnenkort wel komen, en voor nu is het handig dat ik niet voortdurend zijn kleren hoef te verwisselen voor grotere maten.

Zev lijkt verder prima in zijn vel te zitten. Hij is over het algemeen vrolijk en gelukkig en slaapt goed (hoewel hij meestal 's nachts wel een keer of twee wakker wordt, maar meestal is een slaperig teruggeven van zijn speentje genoeg om hem weer te laten doorslapen, dus dat valt mee). Hij is nog steeds dol op Amitai, en zij spelen steeds leuker samen. Amitai geeft Zevje net iets meer ruimte, en ze hebben er ook echt lol in samen te grappen en grollen (kiekeboe!). Het is lang niet altijd koek en ei, en Amitai vindt vaak ook dat Zevje teveel inbreekt in zijn domein. Maar er was een periode dat ik dacht dat ze misschien wel nooit samen zouden gaan spelen, en dat lijkt toch niet te worden bewaarheid. Gelukkig maar!