Wetenschap hoeft niet altijd saai te zijn (verrassing!).
Ik was net bij een praatje over het vermogen om te bewegen of dansen op een ritme (entrainment, zoals zij dat noemen). Er werd altijd aangenomen dat dat een uniek menselijke eigenschap is. Zij had aangetoond dat dat niet zo is. Kijk maar:
Het wetenschappelijke bewijs staat gewoon op Youtube.
Hun idee is nu dat dansen een bijproduct is van het vermogen om taal te leren, en dat alleen dieren die vocal mimicry hebben (dus die nieuwe 'spraakgeluiden' kunnen leren, zoals mensen, papagaaien, zangvogels, olifanten en dolfijnen) dit soort gedrag vertonen. Via datzelfde youtube hebben ze toen alle video's van dansende dieren opgezocht en geanalyseerd, en tot nu hebben ze inderdaad alleen maar dansende mensen, papagaaien en olifanten gevonden (dolfijnen worden minder vaak gehome-video'd, klaarblijkelijk). Veel onderzoekers hebben trouwens geprobeerd om bij (mens)apen bewijs voor spontaan ritmegevoel te vinden, maar dat is nooit gevonden. Wat ook mooi samengaat met het feit dat apen geen vocal mimicry hebben (je kan ze wel beperkt leren communiceren via gebarentaal, trouwens).
Dus het dat duidt er allemaal op dat het vermogen om ritmisch te dansen inderdaad een bijproduct is van ons vermogen tot talige communicatie. Dit leidde bij mij wel tot de overpeinzing wat dat nu betekent voor de minder dansgetalenteerde mensen onder ons..... Ik zeg alleen maar, Yair kan natuurlijk prachtig dansen, maar het lijkt wel alsof hij hele andere muziek hoort. En toch kan hij redelijk normaal communiceren! Hij is een wetenschappelijk wonder!!!!!
7 opmerkingen:
Hmm. Wat deze papagaai (of wat is het?) doet lijkt meer op marcheren dan op dansen, vind je niet?
En ik heb zelf eerlijk gezegd niet het gevoel dat taalvaardigheid en dansvaardigheid erg gecorreleerd zijn. Binnen de soort mensen in ieder geval niet. Ik herinner me nog mijn goed dansende klasgenoten op de lagere school die elke dag weer mijn huiswerk moesten overschrijven omdat ze zelf niet bepaald in staat waren een goedgevormde zin te vormen.
En ik bak er weer niks van op de dansvloer, hoewel ik toch vind dat ik aardig kan schrijven.
Of ik kan marcheren weet ik niet, ik voel een soort blokkade, ik weet niet, nee, bah, laten we dat maar niet proberen.
Cutting edge or over the edge?
Oeps, dat was dus Diane.
Niet Molly.
Don't ask.
hahaha, ik zat me al af te vragen of er daadwerkelijk 'zomaar iemand' mijn blog had gelezen en de moeite had genomen om te reageren :-D Ik was al helemaal blij.
Wat betreft jouw bezwaren, zij zijn nu dus ook bezig om te kijken of ritmegevoel (gemeten door hoe goed je mee kan tikken met een ritme) gecorreleerd is met taalvaardigheid-maten. Maar ik denk zelf, gebaseerd op hun hypothese, dat als je ergens een correlatie zou vinden dat het dan eerder bij de hele vroege taalontwikkeling zou zijn, aangezien dit ritme-gedoe volgens hen gelieerd zou zijn aan een behoorlijk rudimentair taalproces (nl de mogelijkheid om andermans taalklanken na te bootsen).
Ze hadden ook nog een filmpje van uhm hoe heet die gray parrot van Irene Pepperberg ook al weer? Die zo goed was in verbaal communiceren en nu dood is? Anyway, deze papagaai deed alleen de hoofdknik op de maat van de muziek. Dus initieel hebben ze ook alleen de hoofdbeweging genomen als maat voor entrainment.
Maar afgezien of de 'wetenschappelijke ontdekking' zelf nu echt cutting edge is, ik vind het feit dat het gebaseerd is op youtube behoorlijk cutting edge!
Ja, dat is inderdaad wel op het randje ;-)
Is dit ook evidentie? :-D
http://www.youtube.com/watch?v=vdbSikEtjDQ
whahaha, het is in ieder geval een wetenschappelijk wonder dat dat trage beest niet al reeds overreden & overleden is!
Een reactie posten