PYO

De herfst is begonnen. Hier en daar begint al een boom van kleur te veranderen, en de avonden worden koeler, hoewel we nog regelmatig heerlijk warme zonnige dagen hebben. Dus, het werd tijd voor DE New England herfst bezigheid: appels plukken! Zaterdag zijn wij in ons eigenste snozzmobiel naar het midden van Massachusetts gereden, naar een wijnboerderij/ fruitboomgaard waar je je eigen fruit kon plukken (Pick Your Own, of PYO, vanwaar toch altijd dat afkorten?). Helaas merkte ik toen we daar aankwamen dat mijn oude camera niet samengaat met mijn nieuwe geheugenkaartje (mijn nieuwe camera met het oude geheugenkaartje staat op mijn werk om foto's te nemen van deelnemers aan een studie), dus we hebben geen foto's van Yair in gatherer-modus. Helaas! Maar, wel een foto (genomen met de camera op mijn computer) van de buit: appels en perziken.

Nadat we fruit hadden geplukt hebben we in het zonnetje wat van de wijnen geproefd die daar werden gemaakt (note to self: fruitwijn is het niet helemaal. Maar de gedestilleerde fruitdranken waren goed te drinken). En omdat we toen niet meteen konden autorijden waren we verplicht om in het restaurant op het terrein daar te eten, natuurlijk zonder nog meer wijn te drinken, maar nu we wisten hoe de wijn daar smaakte hadden we daar toch geen behoefte meer aan. Gelukkig was het eten daar heerlijk, weer een restaurant erbij op het tot nu toe vrij korte lijstje met restaurants hier in de buurt die de moeite waard zijn.

Ondertussen heb ik al 1 appeltaart gebakken, en twee potjes perzikenjam gemaakt. 2 potjes, hmmm ja, ik weet het. Dat voelt een beetje triest na die weken productie draaien in Tiel, maar ja, ik moet roeien met het fruit dat ik heb/ kan betalen.