woensdag 28 oktober 2009

ING

Yair (de enige in ons huishouden die het economische nieuws volgt) vertelde mij dat het niet goed gaat met ING. Dat zou mij natuurlijk niets uitmaken, ware het niet dat die oranje f*ckers mijn geliefde Postbank hebben ingelijfd (iedere keer wordt ik geredirect van postbank.nl naar ing.nl, grrr (blauwe grrrr, geen oranje grrrr), maar ik blijf lekker toch naar postbank.nl gaan. Dat is mijn stille protest. Haha, dat zal ze leren!).

Als ING over de kop durft te gaan en daarmee mijn stabiele betrouwbare Postbank meesleurt dan, dan, dan.... Nou ja, dan is er niets wat ik kan doen natuurlijk, maar dan zou ik wel heel pissig zijn. Aan de andere kant, stel je nou voor dat ING wordt "gered" en weer een staatsbank wordt? Dan is de situatie weer zoals voorheen, Postbank in handen van de overheid! Ik vind dat ik, en alle oude postbankers met mij, dan het recht hebben om de Postbank-naam en blauwe huiskleur weer terug te krijgen.





www.mijnpostbank.nl 4FA!!!

dinsdag 27 oktober 2009

Mijn brein is net geexplodeerd

Ik lees zonet in de New York Times (hier en hier) dat er in sommige woongemeenschappen in Amerika een verbod bestaat op het buiten aan de waslijn drogen van je kleding. Als ik het goed begrijp geldt dit niet alleen voor die rare gated communities (laten we wel wezen, die vertrouwde ik toch al niet), maar ook voor appartementen complexen en zelfs voor sociale woningbouw.

WTF? Wapperende was zou de waarde van je huis doen dalen? Slordig zijn, vergelijkbaar met een roestend autowrak op de oprit? Vreemde lui, die Amerikanen.

Gelukkig woon ik niet in zo'n enge buurt. Mijn buren hangen wel gewoon hun was buiten. En ik vind het een groot gemis dat wij zelf geen waslijn in de tuin hebben. Maar het gemis is net niet zo groot dat ik zelf actie heb ondernomen. Ik ben een slecht mens. Ik weet het, het milieu weet het... En nu weten jullie het ook.

maandag 26 oktober 2009

Burgerzin

Het is herfst. Dat levert mooie kleurige blaadjes op, maar op een gegeven moment vallen die blaadjes van de boom. In een stad zoals Cambridge, met veel bomen, liggen de stoepen dus vol met blaadjes. Zou je denken! Maar, het lijkt erop dat echte Amerikanen hun stoepen niet alleen ijs- en sneeuw maar ook bladvrij houden. En dit weekend viel me ineens op dat onze stoep (startend precies bij het begin van ons huis, en eindigend bij het eind) bijna als enige in de straat vol met bladeren lag. Dus gisteren heb ik, als een echte volwassene, onze stoep geveegd.
Het was er een prachtige dag voor, zonnig, warm. Ik voelde wel enigszins een intern conflict (blaadjes vegen, wat een onzin, waarom zou ik doen wat alle anderen doen), maar uiteindelijk ben ik blij met het resultaat!

Een vuilnisbak vol met tuinafval, en dan moest ik tussendoor nog aanduwen ook! Schouderklopje voor mezelf, omdat ik zo'n goede geintegreerde Amerikaan ben.

zondag 25 oktober 2009

Art imitates Science

Na 3 erg gezellig weken was het afgelopen vrijdag weer tijd voor Josan en Paul om naar huis te gaan. Helaas, maar ja, er moet ook gewerkt en voor Doenja gezorgd worden. Maar het was wel leuk dat ze er waren! We hebben heel veel leuke dingen samen gedaan, en Paul en Josan hebben samen ook heel ondernomen in de tijd dat Yair en ik op ons werk waren.

In het eerste weekend samen zijn we naar North Adams gereden, voor een bezoek aan Mass MOCA (museum voor moderne kunst) en natuurlijk om naar de beroemde foliage te kijken. Herfst is niet voor niets het duurste touristenseizoen in Massachusetts: alle bomen (en daar zijn er veel van) nemen een prachtige herfsttooi aan die varieert van geel naar oranje naar vuurrood. Erg mooi.


Mass MOCA stelde ook niet teleur, met mooie tijdelijke tentoonstellingen en een prachtig retrospectief van Sol Lewitts muurschilderingen (die nog de komende 25 jaar te zien zijn, dus je hoeft je niet te haasten, maar als je in de buurt bent moet je zeker wel even gaan kijken!)

De concepten en beschrijvingen van de muurschilderingen zijn van de hand van Lewitt, en dat is wat je koopt als je dit kunstwerk aanschaft. Het recht om een muurschildering aan te brengen. Dus, hoewel Lewitt helaas vorig jaar is overleden kan je nu nog een nieuwbouwwoning bouwen met een originele Lewitt op de muur (als je na de bouw van dat huis nog een kwart miljoen over hebt). Het concept alleen van deze muurschilderingen vond ik vrij briljant, maar de echte genie ligt natuurlijk in de ontwerpen zelf.
Door telkens een paar basiselementen (gekleurde strepen of vlakken, strepen met verschillende orientatie, een paar basisvormen, potloodkriebeltjes) te herhalen en te hercombineren met haast dwangmatige precisie heeft Lewitt fascinerende, vrije, absoluut niet dwangmatig overkomende muurschilderingen gecreeerd.

De bovenstaande cirkels bestaan uit onderstaande potloodkriebeltjes!

In een van de werken kwam ik zelfs mijn eigen werk tegen. De ondestaande blauwe muurschildeing bestaat uit alle mogelijke combinaties van een doorgetrokken en gestippelde rechte lijn, een gebogen lijn en een niet rechte lijn, ieder met 4 verschillende orientaties.
Een van de uitkomsten was de onderstaande, en, nou ja, ik ben vast de enige, maar dit deed mij heel sterk aan een ERP difference wave denken. Ter vergelijking heb ik even 2 screen shots uit eigen werk erbij gezet.

Twee druppels water, wat ik je brom. Grappig is dat Lewitt helemaal geen instructies geeft over hoe de niet rechte lijn (zoals de lijn in bovenstaande combinatie) eruit moet zien. Dat is helemaal aan de persoon die de muurschildering uitvoert. Wie weet is deze Lewitt-muurschilderaar wel afkomstig uit de psycholinguistiek!

dinsdag 13 oktober 2009

Krasje

Sinds we onze mooie nieuwe groene milieuvriendelijke stille auto hebben maakt yair zich vrij veel zorgen over schade aan ons snotmobiel. Eergisteren en gisteren hebben we gevieren naar een van de deuren staan staren om te kijken of er nu wel of niet een krasje zat, en daarna hebben we gezellig gediscussieerd over of dat al-dan-niet krasje zou kunnen worden weggehaald met en beetje autowas. Uiteindelijk zijn we tot de conclusie gekomen dat het niets voorstelt, gewoon even poetsen! Dus toen was Yair weer helemaal gerustgesteld.

Gelukkig maar! Krasloze auto, gelukkige Yair.
En nu ziet de auto er zo uit.



Yep, we stonden te wachten voor een rotonde toen we van achter werden aangereden. Bumper eraf, achterklep aan gort, en de andere auto (nou ja, het andere busje) had niets. Dus nu is onze lieve snozzer bij de garage, en hopen wij dat het allemaal weer helemaal goed komt. Gelukkig zijn wij verzekerd, en was de andere partij ook verzekerd, en aangezien wij stil stonden en van achter werden aangereden komt alle schade hoe dan ook voor rekening van de andere partij.

Enige voordeel is dat Yair zich nu waarschijnlijk niet meer zo druk zal maken over kleine krasjes!
Posted by Picasa

vrijdag 9 oktober 2009

Filmpje

Ik heb niet zo'n spectaculaire sportieve prestatie geleverd als Yair, dus de enig manier om indruk op jullie te maken is door het werk van anderen te gebruiken.
Hierbij een video die hoort bij het onderzoek naar hulpvaardigheid bij kinderen waar ik het vorige week over had!



Zo schattig kan onderzoek zijn.

Zo aaibaar is mijn onderzoek trouwens niet!

zaterdag 3 oktober 2009

Halve marathon!





































Afgelopen donderdag was het dan zover. Marte had me de uitdaging gesteld om in anderhalf uur een halve marathon te roeien (21098 meter). Of nou ja roeien, ergometeren, dus water kwam er niet aan te pas.
Maar het was toch wel een behoorlijke uitdaging. Laatste tijd veel getraind, en al een paar keer een uur geroeid. Donderdag was het zover, goed geslapen, goed gegeten en in plaats van 's ochtends, aan het eind van de middag gaan roeien (gaat vaak iets beter). Al na vijf minuten had ik het gevoel, okay dit ga ik makkelijk halen. En dat was ook zo!
Zoals te zien aan de foto hierboven had ik een gemiddelde 500 meter tijd van 2.06.0 (d.w.z. gemiddeld deed ik 2 minuten en 6 seconden over elke 500 meter) en had ik in anderhalf uur tijd 21421 meter geroeid. Daarbij had ik het luttele aantal van 1352 calorieen verbrand (foto-bewijs op verzoek).

Als tegenprestatie krijg ik binnenkort een pak (wat ik al heb uitgezocht), dus naast de sportieve beloning is er ook nog een monetaire!


















Hier een foto van de crime-scene

vrijdag 2 oktober 2009

Weetjes

Vandaag was Harvest Day van de psychologie faculteit op Harvard. Op deze dag geven alle faculty members een korte presentatie over wat hun lab allemaal heeft bereikt in het afgelopen jaar. Ik was erbij, en ik heb heel veel Nieuwe Belangwekkende Kennis opgedaan.

Vers bijvoorbeeld uit het Canine Cognition Lab (ja het bestaat, ja het zit zelfs in mijn gebouw, iedere dag honden in de lobby, allemaal voor de wetenschap): Honden kunnen we de emotionele gezichtsuitdrukkingen van mensen interpreteren en gebruiken als leidraad voor hun gedrag, maar de emotionele lading van spraak, daar kunnen ze niets mee. Nuttige kennis voor alle verse hondenbezitters in mijn familie! Lachen en boos kijken, meer heb je niet nodig.

En voor al die vrienden van Yair die zich plotseling zijn gaan voortplanten: Kinderen vertonen altruistisch gedrag al vanaf voordat ze een jaar oud zijn. Ze zullen deuren open doen voor mensen die dat zelf niet kunnen en ze pakken dingen voor je op als je ze laat vallen. Dit altruistisch gedrag is niet afhankelijk van de aanwezigheid van een ouder (met de daarbij horende mogelijkheid op straf of beloning). Sterker nog, kinderen die regelmatig werden beloond met kadootjes voor altruistisch gedrag vertoonden daarna minder behulpzaam gedrag dan daarvoor. Dus, als je kind iets aardigs voor je doet, vooral niet belonen met materiele zaken!
Maar ander onderzoek liet zien dat kinderen pas vanaf 8 jaar een concept ontwikkelen van oneerlijke verdeling waar anderen het slachtoffer zijn (bijvoorbeeld als zij 4 m&m's krijgen en een ander kindje maar 1). Dus zoooo ontzettend veel moet je ook niet verwachten van het altruistische vermogen van je peuter.

Hmmmm, wat heb ik nog meer geleerd? O ja, als mensen een heleboel moeilijke vragen moeten beantwoorden (Hoe lang is bijvoorbeeld de levenscyclus van een menselijke wimperhaar?) dan.... denken ze aan Google. Echt waar. Meerdere experimenten laten dit consistent zien. Dat is een mooi weetje voor mensen die alles googlen, zoals, uhm, ik.

O ja, o ja, o ja, deze is voor alle mensen die ooit liegen. Oh nee, die lezen mijn blog natuurlijk niet! Maar ja, anyway, toch maar even gewoon voor de leuk. Josh Greene heeft een briljant experiment gedaan waarbij hij mensen zover kreeg om te liegen in een fMRI scanner, zodat hij kon kijken wat er gebeurt in het brein als mensen wel en niet liegen. Hoe heeft hij dat voor elkaar gekregen? Als je mensen vraagt om te liegen, dan is het natuurlijk niet meer echt liegen... Dus hij deed het volgende: Hij vroeg mensen om te voorspellen wat de uitkomst van een muntworp zou zijn, kop of munt. Voor iedere keer dat ze het goed hadden kregen ze geld. De crux was dat in het ene blok mensen VOORDAT de munt was geworpen moesten zeggen wat hun voorspelling was, en in het andere blok NADAT de munt was geworpen. In het laatste geval kan je dus gemakkelijk zeggen dat je toevaaaaallllllig alweer precies inderdaad had voorspeld dat het kop zou worden, mag ik nu mijn $7 dan alsjeblieftdankjewel. Dus, achteraf kan je gemakkelijk de leugenaars eruit halen: die 20% van de mensen die op wonderbaarlijke wijze ineens 70 tot 95% van alle voorspellingen goed had! Vervolgens keek Josh wat er gebeurde in het brein als die leugenaars kozen om te liegen, of als ze eerlijk toegaven dat ze een foute voorspelling hadden gedaan. Interessant genoeg zat de grootste activatie bij het moment dat de leugenaars ervoor kozen om NIET te liegen: dan lichtte het hele cognitieve controle systeem op. Opvallend genoeg hadden de niet-leugenaars (die mensen die netjes op 50% correct voorspeld zaten) helemaal geen probleem om eerlijk toe te geven als ze het fout hadden voorspeld: dan was er absoluut geen extra activatie. Dat betekent dus dat eerlijke mensen, in ieder geval in deze situatie, niet eerlijk waren omdat ze harder hun best deden om vooral niet te liegen, ze waren gewoon nooit in verzoeking gebracht door de mogelijkheid om te liegen!
Dus de volgende keer als je je beheerst en toch maar kiest voor de eerlijke weg: weet dat dat betekent dat je dus eigenlijk in je hart een leugenaar bent, want anders zou je nooit hebben overwogen om niet de waarheid te spreken.

Tot zover het rapport van het wetenschapsfront.

donderdag 1 oktober 2009

Verrassing


Ha, dat doodshoofdje bleek een ring te zijn! Gelukkig was ik al gewaarschuwd dat het dingetje niet eetbaar was...
Posted by Picasa

Ik ben er nog


Long time no blog, ik weet het. Maar ik ben er nog wel! Misschien ben ik gewoon ondertussen gewend geraakt aan de Amerikaanse samenleving, want er valt me niet zoveel meer speciaal op. Of ik heb er al eens over geblogt. Maar vandaag is een speciale dag: 1 october, dan 'mag' je officieel voorbereidingen gaan treffen voor Halloween. Dus ik kreeg net een prachtige halloween-cupcakeje, zelfgemaakt door een collega. Dat leek me wel een fotootje en een postje waard. Ik heb tegenwoordig toch mijn goede camera hier op het werk voor een studie!
Posted by Picasa