Ontwikkeling

Ik heb het geprobeerd! Echt, ik heb Amitai al meerdere keren uitgelegd dat ik een blog bijhoud, waar ik graag alles laat zien wat hij doet, bladiebla, opscheppen, blabla, etc. Dus, lang verhaal kort, of hij nu even op commando wil doen wat hij toch meerdere keren per dag doet, namelijk netjes omrollen, zodat ik het kan vastleggen op foto danwel video en ik het hier kan posten.

En wat doet meneer? Juist. Precies niets, als ik de camera in de aanslag heb. Of een beetje halfzachte pogingen (en dan netjes moeiteloos omrollen precies nadat ik de camera heb uitgezet). Duh, daar hebben we niets aan. Werken! Presteren!

Maar het goede nieuws is dus wel dat hij het rollen (van rug naar buik) nu wel echt onder de knie heeft. En zitten lijkt hij plots ook een beetje te kunnen, als ik hem precies goed neerzet. Eerst bleef hij toch zeker wel 4 seconden zitten voordat hij omviel, nu toch alweer een stuk langer. Ik = apetrots! (Aangezien google translator 'lekkere spekwang' vertaalde met delicious bacon cheeck zal dit wel monkey proud worden. Yes I am totally monkeyproud of my son.)

En als uitsmijter nog een "staande" Amitai. Met mij heel dichtbij voor als hij omkukelt. Maar praten doet ie nog niet. Hij is een beetje langzaam, ik weet het.