Deze maand was een erg leuke maand. Amitai verandert nu best snel, hij snapt meer, kan meer en doet meer. Sommige van de dingen zijn niet bepaald handig. Zo kan hij nu op zijn eigen stoel klimmen, hardstikke handig natuurlijk, behalve dat hij dat ding overal naartoe schuift en het als trap gebruikt. Als ik even niet oplet zit hij zo op het aanrecht! Meer mobiliteit vergt zeker meer aandacht... Maar ja, de vooruitgang heeft ook duidelijke voordelen. Zo kunnen we tegenwoordig samen naar de supermarkt lopen, een hele afstand voor hem, maar hij heeft er veel plezier in. En ook kan hij zich steeds beter uitdrukken. Gisterochtend wees hij bijvoorbeeld op het pak melk (stond op tafel voor de ontbijtbrinta) en op de kast waar de bekers en glazen staan, omdat hij zin had in een glas melk. In ieder geval, ik nam aan dat hij dat bedoelde, en hij leek ook blij met het resultaat (een glas melk). Dit geeft ook wel aan dat we nog steeds aangewezen zijn op dit soort halfslachtige gebaren, afgewisseld met da, ja, nee, doei en hmmmmm, want echt praten kan Amitai nog steeds niet. Hij gaat nu wel steeds meer papegaaien, hij zegt best veel woorden na als wij ze zeggen. Maar ik heb hem nog niet echt op daadwerkelijk nuttig gebruik van die woorden kunnen betrappen. Wie weet is er beter nieuws op dat gebied bij de volgende vermaanddag. Dan is Amitai alweer anderhalf! Hoog tijd voor de eerste coherent gesproken boodschap, als je het mij vraagt.
De favoriete bezigheid van deze maand (naast op het aanrecht klimmen) is boekjes lezen met ons. Ein-de-lijk is er echte vooruitgang op dat gebied. Hij komt nu heel regelmatig aanlopen met zijn favoriete boeken (hij heeft er 4) die hij voorgelezen wil krijgen. Liefst alle 4 na elkaar. Alhoewel hij nog steeds alleen maar geinteresseerd is in boekjes met "extra's" (flapjes waar dingen achter zitten, knopjes waar geluid uit komt, dat soort dingen). Dus misschien wordt hij niet echt een lezer. Het verbaast mij eigenlijk hoe druk ik me daarover maak, maar het is echt het enige waar ik me wel eens heeeeeel lichtjes zorgen over maak. Ik heb zelf zo ontzettend veel plezier beleefd aan boeken en lezen als kind (en zo ontzettend veel gelezen en daardoor spelenderwijs/lezenderwijs geleerd) dat ik het wel jammer zou vinden als hij dat zou missen. Maar natuurlijk moet ik mijn eigen ervaring niet op hem projecteren. Hij is zijn eigen persoon, die al dan niet van lezen gaat houden. Wie zal het zeggen! Nu beleefd Amitai in ieder geval heel veel plezier aan het boek over De mol die wil weten wie er op zijn kop heeft gepoept, of in ieder geval aan de verschillende poepgeluiden die iedere pagina vergezellen. En Yair en ik hebben er ook nog geen genoeg van, alhoewel ik wel vind dat Yair beter is in voorlezen. Zijn geiten- en koeienimpressie zijn onovertroffen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten