Week 26
Tijdens week 26 zijn we terug gegaan naar Nederland. Josan en Paul kwamen ons ophalen, net zoals ze ons hadden weggebracht, en om dat te vieren hadden we een werkelijk prachtig appartement in Hastings gehuurd voor 2 nachten (https://www.airbnb.co.uk/rooms/1333312). Amitai was danig onder de indruk van de afmetingen van het appartement (hij bleef maar rondrennen onderwijl 'Groot huis!' roepend), en wij eigenlijk ook wel. Hastings was ook leuk, en we hebben er heerlijke dagvers gevangen vis gekocht van een ietwat nukkige visser in een soort hutje op het strand, die Josan heerlijk had klaargemaakt. Een feestmaal dat ons goed voorbereidde voor de lange terugrit en korte boottocht van de dag daarna.
En toen waren we weer thuis. En toen was Amitai pas echt in de zevende hemel. Ik heb tijdens ons verblijf in Engeland nooit gemerkt dat hij ongelukkig was, of ons huis in Amsterdam miste, maar toen we eenmaal de deur van ons huis van het slot hadden gedaan glom hij gewoon aan alle kanten. Ik heb hem nog nooit zo gezien. Het is natuurlijk allemaal interpretatie, want hij zei niets over zijn emoties, maar uit zijn gedrag bleek wel echt een bepaalde verwondering en een zeer grote blijdschap om weer in zijn eigen huis terug te zijn. Vooral het terugvinden van al het speelgoed dat we niet hadden meegenomen naar de UK was een groot plezier, hij heeft naar mijn weten nooit zo lang en intens aan een stuk gespeeld.
Ook voor ons was en is het fijn om weer terug te zijn. In ons eigen huis, en ons eigen bed, op zijn Spinvis-poetisch. Het is nog wel een beetje hectisch qua werk, maar is dat ooit anders? Nou ja, voor mij wordt het wat rustiger zo half december, en dat is natuurlijk perfect, want 2 weken daarna ben ik uitgerekend. Dus dan kan ik waarschijnlijk ook niet anders dan het rustig aan gaan doen.
Week 28, in de nieuwe aanbouw van Paul en Josan:
Prachtig licht ondanks de storm buiten.
En dat brengt ons natuurlijk bij de zwangerschap. Die verloopt prima. Ik voel me goed, en de baby lijkt het ook wel prima te doen. Mijn buik is wel een beetje groot. Zo groot dat mijn verloskundige bij de vorige afspraak zei dat ze me eerder als 32 weken zwanger dan 28 weken zwanger zou inschatten. En als de professional dat al zegt.... Tsja, dan zal ik moeten accepteren dat mijn buik gewoon een beetje groot is! Maar, ik heb er relatief weinig last van, al is bukken wel eens irritant. En traplopen, pfffffft, niet mijn hobby. Maar verder zie ik de komende 2 maanden wel zitten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten