Amitai spreekt (3)

Amitai was heel druk aan het helpen, drie maanden geleden bij de verhuizing. Zijn hulp was niet altijd even handig, maar op een gegeven moment had ik een klus voor hem die hij zelf goed kon uitvoeren: Alle kussens naar boven naar de slaapkamers brengen. Waarop hij trots verkondigde: "Ik draag heel veel kusjes naar boven"

Yair, bij het binnengaan van de winkel, tegen Amitai: "Ik ben bang dat ze hier geen Cars snoepjes verkopen, Amitai."
Amitai, toen ze de winkel weer uit gingen: "Ben je nog steeds bang abba? Niet bang zijn hoor!"

Wij gingen eten bij een collega hier in Brighton, toen we net een paar weken hier woonden (Amitai zit samen met zijn zoon op het kinderdagverblijf en die twee waren al bijna vanaf dag een goede vrienden, superschattig zijn ze samen). Het toetje was ijs. Collega vraagt aan Amitai "Do you want some ice cream?" Amitai antwoordt gedecideerd "Yes". Collega, een beleefde Engelsman die er natuurlijk aan gewend is om zijn kind te leren met twee woorden te spreken vraagt automatisch "Yes....what?" (hopend op yes, please). Amitai antwoordt, na enig nadenken: "Yes, ice-cream."

Ondertussen snapt Amitai we bedoelen als we vragen "Waarom...." maar dat heeft even geduurd. Lange tijd gingen dit soort gesprekken als volgt:
Wij "Waarom moest je dan huilen?"
Amitai "Op het kinderdagverblijf."
Wij "Waarom wil je niet weg?"
Amitai "In Brighton"
Pas dan realiseer je je, inderdaad, in 'Waarom?' zit natuurlijk een 'Waar?' ingebakken.