Zo.
Ik vind dat ik nu lang genoeg in Amerika woon om te gaan vertellen over mijn echte bevindingen aangaande Amerikanen. Ik heb al eerder geschreven over hoezeer de mensen die ik hier tegenkom helemaal niet voldoen aan mijn stereotypen over Amerikanen. En dat ze eigenlijk net gewone mensen zijn. Maaaaarrrr, er zijn toch dingen die mij opvallen. En ik vind dat ik ondertussen voldoende proefondervindelijk ondervonden heb dat die dingen echt waar zijn, zodat ik erover kan schrijven. Vandaag een eerste bevinding.
Ongetrouwde Amerikanen zijn erg graag verloofd. Ook als er nog helemaal geen huwelijksdatum is beslist. Dat huwelijk kan prima nog jaren weg zijn, dus zo'n verloving kan echt jaren duren. En niet alleen verloven ze zich graag, zo gauw ze verloofd zijn refereren ze alleen nog maar aan hun partner als hun "fiance". Ik weet niet precies waarom ik het zoooooo irritant vind. Ik denk dat ik ten eerste verloven echt te archaisch vind om nog te doen. Ik bedoel, als je gewoon kan daten en samenwonen zonder dat je ouders of je omgeving daar iets over te zeggen hebben, waarom zou je je dan nog verloven? (Hoewel, nu ik erover nadenk, een van mijn collega's is ruim volwassen en woont al een jaar samen met haar vriend, maar toen haar ouders laatst langs kwamen moesten ze wel snel alle sporen van zijn inwonen in haar huis gaan wegruimen, want haar ouders wisten niet dat ze samenwoonde, en zouden echt niet blij zijn als ze daar achter kwamen. Ik was verbijsterd!!!!)
Getrouwd, ongetrouwd, voor mij maakt dat al weinig uit, dus om daar nog een extra tussenstadium aan toe te voegen, en vooral om daar dan zoveel waarde aan toe te kennen, met een naam en een ring. Hmmm, nee. Ik vind het maar raar en nutteloos.
Maar ja, trouwen is hier zeker nog de norm, veel meer dan in Nederland. Want ik heb meerdere mensen hier hun verbazing horen uitspreken dat er zoveel stellen in Noord-Europa jaaaren bij elkaar zijn en zelfs kinderen hebben, en dan NIET getrouwd zijn. Schijnbaar heeft er zelfs een artikel over in de New Yorker gestaan, dat dit een trend is onder jonge, hippe Noord-Europeanen. Hahahaha!
De enige reden die ik zou kunnen bedenken om wel te verloven is een semantische kwestie. Er is in de engelse taal geen goed woord om aan je langdurige partner te refereren. Ja, natuurlijk kan je het heben over "my partner", maar daarmee kan je de indruk geven dat je wil vermijden om het geslacht van je partner te benoemen, wat weer tot verwarring kan leiden. En anders wordt het boyfriend en girlfriend, wat toch een beetje jong en/ of kinderachtig aanvoelt. In nederland heb je tenminste nog die overgang van het hebben van een vriendje of vriendinnetje (wel een relatie, maar nog enigszins los-vast, niet al te serieus) naar vriend of vriendin. Dus, wat dat betreft kan ik me wel voorstellen dat mensen graag een beter woord hebben om hun partner mee aan te duiden. Ik vind alleen niet dat fiance de oplossing is.
3 opmerkingen:
Je koelkast ziet er van binnen prachtig uit met al die heerlijke dranken en bakken ijs.Gelukkig heb ik net gegeten anders zou ik accuut de ijskast induiken. Dan de Dutch ginger cookies, ja, ik heb minder met cookies en meer met appeltaart .
Nu de Amerikanen en hun fiance. Ik vind je observatie wel interessant . Hun relatie moraal loopt kennelijk iets achter bij die van de N-W Europeanen. Daar staat wel tegenover dat van de twee stellen die huwen in Amerika er 1-tje , 50% , uit elkaar gaat.En bij tweede, derde huwelijken ligt het percentage ik meende op 65% tot 80% .Nou dat ligt in Nederland weer beter nl op ongeveer 33% .Waarom dit verhaalen die percentages? Nou ik heb ook niet zoveel met die fiance moraal, maar Amerikanen vinden het kennelijk romantisch.En dan heb ik liever een tikkeltje minder romantiek en wat meer stellen die bij elkaar blijven.Wat mij aan dat fiance verhaal irriteert is dat het op mij de indruk maakt van een schijnvertoning van romantiek en zedelijkheid .Vooral dat verhaal van die collega die een toneelstuk voor haar ouders moets opvoeren. Wat onvrij!
Heb ik liever het vertrouwde Nederlandse beeld, 'we vinden
elkaar leuk en lief daarom zijn we bij
elkaar '
Liefs voor jullie allebei
Yael
Hai Yael!
Ik ben het helemaal eens met je idee over schijnvertoning van romantiek en zedelijkheid. Ik had het vandaag met een andere collega over haar huwelijk. Zij moest onder druk van haar schoonfamilie een hele berg relatief onbekende familie en vrienden van die ouders uitnodigen. En gemiddeld genomen geven mensen in de VS 20.000 dollar of meer uit aan hun huwelijk. Sja, ik heb natuurlijk nog nooit een huwelijk georganiseerd, maar dat lijkt me echt zoooooo veel geld! Voor een dag! Het lijkt mij dat je voor minder ook een leuk feessie kan geven....
We zijn het met elkaar eens. Het is leuk om een aanleiding te vinden voor een leuk feest voor vrienden en familie ,maar ik vind het onzin dat een mens zich daarvoor in de schulden zou moeten steken.
Dat vind ik ook van een huwelijksfeest.
Liefs voor jullie allebei en tot ziens binnenkort
Yael
Een reactie posten