De essentie van Ceau: lekker buiten relaxen, enigszins afstandelijk. De foto is een
paar dagen geleden gemaakt door haar nieuwe familie.
Vanochtend kreeg ik het nare nieuws dat Ceau, mijn kat, was aangereden en dood is. Heel triestig. Ze was juist zo ontzettend gelukkig bij de mensen die haar zo liefdevol hadden opgenomen voor de twee jaar dat ik weg was. Een grote tuin, alle vrijheid, heel veel buiten, jagend op niet al te grote dieren zoals kikkers en vliegen (ze bleef een bangeschijterd, dus vogels waren waarschijnlijk te angstaanjagend. Toen wij een tijdje met haar in een huis met een tuin woonden nam ze altijd lange regenwormen mee naar binnen.... dus wat dat betreft had ze al vooruitgang geboekt!)
Ceau poseert voor de foto, 3 1/2 jaar geleden op de 2e Jan van der Heijdenstraat.
Ik vind het opmerkelijk om te zien hoe verdrietig ik ben hierover. Ondanks een rationele benadering, het is maar een kat, etc, voel ik me toch verdrietig. Terwijl zij er geen brokje minder om had gegeten als ik dood was gegaan ;-) Dat geeft maar aan hoezeer ons brein is gewired om interpersoonlijke relaties en menselijkheid te projecteren op bijna alle levende wezens om ons heen.
He, ik zou nu graag weer even naar de foto's van een klein Ceautje kijken, maar helaas heb ik die niet digitaal, alleen maar in een fotoboek, en al mijn fotoboeken liggen in Nederland.....
2 opmerkingen:
Het was een bijzondere kat, en dat was het.
We zullen haar logeerpartijtjes in Tiel missen.
Bijzondere kat :-D
"Wat een aparte tegeltjes hebben jullie uitgezocht!"
Een reactie posten