Leven

Amitai heeft gisteravond een nachtje gelogeerd bij mijn ouders (en is daar nu nog, vandaar dat ik even tijd heb om een stukje te typen). Yair en ik hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om uit eten te gaan met vrienden (ieder met een andere set vrienden, jammer genoeg, maar de afspraak van Yair stond al langer en die kon niet zomaar gecancelled worden). Maar ja, toen ik daar in dat restaurant zat realiseerde ik me wel hoezeer mijn leven is veranderd. Er waren helemaal geen kinderen daar! Nul kinderen. Wel 1 hond, maar dat telt niet. En dat is natuurlijk niet meer dan logisch, geen kinderen in een semi-hip restaurant in de Pijp na 8 uur 's avonds. Maar ik ben ondertussen zo gewend om zelf altijd een kind bij me te hebben als ik niet aan het werk ben dat het gewoon bizar voelde om ergens te zijn helemaal zonder kleintjes.
En toen dacht ik aan de mythe dat je leven ophoudt nadat je een kind hebt gehad. Leven volgens de definitie van een twintiger, that is. En nu moet ik toegeven: dat is waarschijnlijk ook wel een beetje zo. Dat is eigenlijk geen mythe, dus. Amitai heeft mijn leven radicaal veranderd. Maar ik merk het amper. En als ik het merk dan kan ik me er niet druk over maken. Toen ik naar huis fietste gister wilde ik het wel erg vinden, hoor, want dat is natuurlijk sociaal wenselijk. Ik zou terug moeten verlangen. Naar de vrijheid! Naar mijn oude leven! Naar het echte leven! Maar, dat doe ik niet. Beetje triest misschien, maar ik ben eigenlijk heel gelukkig, zo zonder leven.

Trouwens, ik heb eindelijk de knoop doorgehakt en een iPhone aangeschaft. Dus, nu kan ik lekker altijd en overal foto's van Amitai nemen. Fijn he? Daar zat iedereen echt op te wachten. Meer foto's van Amitai. Nou ja, ik wel dus. Gezien wat ik hierboven schrijf neem ik waarschijnlijk zoveel foto's omdat ik onbewust de gapende leegte in mijn post-baring non-leven op wil vullen.

Voor diegenen die ook een leegte hebben op te vullen, voel je vrij om motten op instagram te followen, mocht je een smartphone hebben, en als je daar geen zin in hebt maar wel je dagelijkse dosis Amitai moet hebben dan kan je natuurlijk ook even in de slideshow onder aan het blog kijken, want daar komen mijn foonfoto's ook in terecht.