Voor mij was het helder op welke partij ik wilde gaan stemmen. Maar dat is natuurlijk nog niet alles: ik moest ook nog kiezen op wie. Uit principe stem ik niet op de lijsttrekker. Nooit gedaan. De nummer 1 van iedere lijst krijgt al genoeg stemmen. Maar op wie valt dan precies de keuze? De lijst is lang. Politieke tijgers weten natuurlijk alles van iedereen op de lijst: nummer 25 is een beetje een sukkel; nummer 48 onthoudt de verjaardag van al zijn medewerkers, nummer 5's mening over megastallen is tegenovergesteld aan de mijne. Ik daarentegen weet niets, of in ieder geval heel weinig, van zo goed als iedereen op de lijst. Maar ik moet toch kiezen.
Dus hier is mijn tweetraps stelregel voor het uitbrengen van mijn stem:
stap 1: ik selecteer weloverwogen welke partij ik de beste vind (tot nu toe altijd PvdA)
stap 2: ik bekijk in het stemhokje de lijst van "mijn" partij, waarbij ik me vooral concentreer op de mensen die laag op de lijst staan, en geef mijn stem aan de persoon met de grappigste naam.
Dit jaar is het Marijn van Ballengooijen geworden, op nummer 61.
Al met al maakt deze methode stemmen een heel vrolijke aangelegenheid. Ten eerste word ik blij van de grappige naam, ten tweede is het fijn om een voorkeursstem te geven aan iemand die naar alle waarschijnlijkheid niet gigantisch veel voorkeursstemmen krijgt (hoi Marijn! Ja ja, een van die stemmen kwam van mij (en Amitai, want die is ook dol op ballen gooi(j)en).
Dubbelfijn.
PS: Als ik in de regio Nijmegen had gestemd, dan was mijn stem natuurlijk gewoon naar mijn moeder gegaan (Josan Meijers, op nummer 78 in Kieskring Nijmegen). Blood is thicker than, uhhh, funny names.
3 opmerkingen:
Nu ik deze foto's nog eens bekijk vraag ik me ineens af of je jouw babyjasje hebt bewaard. Jij had net zo'n jas :). Schattig.
Waar ben jij gaan stemmen dat Amitai zo'n dikke jas nodig had???
(En wat een leuk idee om op de grappigste naam te stemmen (van de partij van je voorkeur natuurlijk)! Jammer dat ik dit nu pas lees, maar ik kan Bas de tip nog geven!)
Wat toevallig josan! Nee deze jas heb ik toen gekocht bij de GAP (in de uitverkoop, voor 7 dollar geloof ik). Eigenlijk is het een meisjesjas, maar ik vind m ook nog wel kunnen voor een jongen.
En ja, het is misschien een beetje een dikke jas, dat is wel waar Erica. Maar ik vind het 's ochtends op de fiets nog best fris, vooral voor Amitai, want die doet natuurlijk helemaal niets. Die zit maar te zitten in zijn stoeltje, recht in de wind (we hebben niet zo'n windscherm bij het zitje). Dus vandaar dat ik hem altijd toch iets warmer aankleed als we ergens naartoe gaan met de fiets dan het weer eigenlijk noodzaakt.
Een reactie posten