De Amerikaanse Ziekte

Soms is het tijd voor een realiteitscheck. Mijn laatste check was in de spiegel. In mijn blootje. En de realiteit was: ik ben niet bepaald dunner geworden in de afgelopen 2 maanden. The unspeakable has happened. Volgens mij ben ik aangekomen.
Ai. Aiaiaiaiaiaiai. Da's niet zo mooi.
En ik weet ook wel waar het aan ligt. Ik kook nog steeds zelf, dus daar is niets veranderd. Ik fiets nog steeds naar mijn werk, dus daar is niets veranderd. Voor lunch neem ik meestal een salade, met wat gegrilde groentes, geen dressing, dus dat is misschien zelfs vooruitgegaan. De schuldige: snacks op mijn werk.
Famous Amos Chocolate Chip cookies (met zijn zessen in een zakje, als dat open gaat is het moeilijk maar de helft op te eten), Oreo's (ook al zes per pakje), die pretzels met pindkaas, mueslirepen ("35% of your daily fiber intake!!!"), super ninja candy ("made with real fruit juice"), butter flavored microwave popcorn ("only 100 calories per portion"), chocolate covered mints ("as always with 70% less fat"), nootjes, chocolate covered raisins..... Argggh!

Vanaf nu ga ik mijn leven beteren. Ik ben al begonnen met in ieder geval twee keer per week 30 minuten roeien, en liever drie keer als het even kan. Dat gaat goed, en met een muziekje erbij kan je het bijna leuk noemen. Ik heb een abbonnement op de Harvard Gym genomen. Voor $20 per jaar maakt het ook niet uit als ik over drie maanden nooit meer ga, en alle cardio-apparaten hebben hun eigen tv. Het plan is om daar wekelijks te gaan trainen (krachttraining, dus helaas geen tv'tjes). Afgelopen zaterdag ben ik voor het eerst geweest. Maandag kon ik niet lopen van de spierpijn, dus dat gaat ook uitstekend. En last maar dus zeker not least: een streng snack-rantsoen op mijn werk. Ik mag van mezelf een keer week zo'n pakje koekjes (Oreos of Chocolate Chip). En als ik ze dan allemaal in een keer naar binnen prop, eigen schuld. Volgende week beter. Dus, voor deze week geldt al: volgende week beter.... Fruit mee van huis voor als ik honger krijg, en als dat niet voldoende is, wat gedroogd fruit (gedroogde pruimen: zit het ook meteen goed met mijn daily fiber intake) of een handje nootjes. En misschien iets uitgebreider lunchen zodat ik minder zin heb in andere, lekkere maar slechte dingen. En natuurlijk veel thee drinken. Dat doe ik al, maar eigenlijk wil ik daar liever mee stoppen, want daarvan moet ik veel plassen. En dat is natuurlijk geen probleem, ware het niet dat ze nu de wc's op onze verdieping aan het renoveren zijn. En daardoor kunnen we ook niet meer met de trap (alleen in noodgevallen), dus iedere keer dat ik wat thee moet dumpen moet ik met de lift naar een andere verdieping. Ach ja, ik heb het nog niet zo zwaar als een zwangere collega die iedere keer dat ze moet kotsen moet wachten op de lift.

Anyway, het zijn leuke voornemens. We'll see.