Oeps

Misschien had ik even naar het weerbericht moeten kijken voordat ik naar mijn werk was gekomen, want het is plots flink gaan sneeuwen... Dat wordt lekker terugfietsen!

Nieuw Jaar

Vanochtend onder de douche realiseerde ik me waarom ik me nog niet echt oud-en-nieuwerig voel: er is hier een totale afwezigheid van vuurwerk. In Nederland kan je er niet echt omheen dat het nieuwe jaar eraan komt, met al het voortijdige geknal en gegil van de keukenmeiden. Hier is het rustig als iedere andere dag.
En koud, hoewel niet meer zo snotbevriezend koud als 2 dagen geleden. Maar ik heb toch maar weer de extra voering in mijn winterjas gedaan, want het zal de komende 4 maanden wel zo blijven, vrees ik. Sneeuw ligt er trouwens niet hier, hoe staat het in Nederland? Zijn de laatste sneeuwresten alweer weggesmolten?

Een goed nieuwjaar voor jullie allemaal!

Ha, ik realiseer me trouwens net dat ik, met het tijdsverschil, allerlei mensen kan gaan bellen om ze een gelukkig nieuwjaar te wensen terwijl ik nog lekker aan het avondeten zit. IDEAAL!

Winterpret

Dit koude winterweer viel een beetje tegen. Maar het bezoek aan Nederland is precies zo leuk als ik had verwacht!

Geen Benul

De student die dit semester als research assistent met mij heeft samengewerkt heeft me net een prachtige bedank-kaart en een Starbucks gift card gegeven.
Ik voel me nu behoorlijk onaardig, want natuurlijk had ik niets voor hem, behalve een goed cijfer... En ik ga nooit naar Starbucks.

Dit is vast een van de subtiliteiten van de Amerikaanse cultuur die ik nooit helemaal onder de knie ga krijgen.

Amsterdamize

Ik mis Amsterdam.
Misschien moet ik dit blog uit mijn reader verwijderen, want iedere post weer wordt ik weemoedig. Triest eigenlijk, dat foto's van random mensen die door Amsterdam fietsen meer heimwee in mij oproepen dan een gemiste pakjesavond. Je zou kunnen zeggen dat ik al mijn gemis projecteer op een ding (namelijk fietsen in Amsterdam), maar je zou ook kunnen zeggen dat ik gewoon een gevoelloos mens ben.

Grappig trouwens dat, toen ik net in Amsterdam woonde, ik zeker meer dan een half jaar niet heb gefietst omdat ik het te eng vond.

de week van het slechte nieuws

Eerst het belachelijke minaretten referendum, en nu heeft de senaat van de staat New York gestemd tegen het homohuwelijk. Belachelijk toch dat zelfs in de staat met de bruisende, vrijdenkende, creatieve metropool New York niet genoeg steun is voor gelijke rechten voor homosexuelen.

Hieronder een betoog van een van de voorstanders van same-sex marriage, waarin zij beargumenteerd dat de 'sanctity of marriage' een farce is, en dat het niet aan de staat is om te beslissen wiens relatie geschikt is voor een huwelijk en wiens relatie niet (als ze dat onderscheid ook niet maken binnen heterosexuele relaties, waarom dan wel over de verschillende sexuele voorkeuren?)



Ik vind het hele debat dat nu door Amerika heenraast, waar her en der wetgeving wordt aangenomen die specifiek tegen same-sex marriage is, of waar zoals hier wetgeving die het homohuwelijk zou toestaan wordt afgeschoten, extreem pijnlijk. Het maakt zo overduidelijk voor homosexuelen hoe de meerderheid van de Amerikanen klaarblijkelijk denkt over hun relaties (i.e. minderwaardig aan die van heterosexuelen).

Bovendien maakt het voor mij heel duidelijk wat het gevaar is als je persoonlijke religieuze overtuigingen gaat mengen met politieke macht.

Strand II

Hier nog wat foto's die ik opgestuurd had gekregen van vriendin A. waarmee we naar het strand waren geweest!
Ik en mijn bochel.

Hier kan je goed mijn nieuwe laarzen zien. Ik heb ze deze week ontvangen en sindsdien niet meer uitgedaan! Amper een hak dus heel praktisch, en ze zien er stoer uit.

Yair sleept me mee (we doen niet een of ander raar volksdansje).

Zwitserleven

Denk je dat er een kans is dat bij een volgend referendum die schattige zwitserse bouwstijl ook wordt verboden? Ik denk dat er 2 goede redenen zijn om het in ieder geval te proberen.

1) Al die kneuterige huisjes zijn een uiting van Kleingeestigheid, een filosofische stroming die de vrijheid van alle inwoners van Zwitserland (en vele andere landen) direct of indirect benadeeld
2) De overbeplante bloemblakken die in de zomer van de balkons afhangen zijn slecht voor het milieu.

Strand

Vanochtend nodigde een vriendin ons uit om met haar en haar 2 kinderen naar het strand te gaan. Eigenlijk moest ik werken vandaag, maar we zijn toch gegaan. En maar goed ook, want het was perfect: heerlijk, zonnig weer, en prachtig licht.

Gleek

Ik ben een Gleek. Ik kijk nu alweer uit naar de volgende aflevering van de televisieshow Glee, waarin een groepje Amerikaanse teenagers die een zangclubje hebben (een glee club, lijkt een ingeburgerde term hier, maar ik had er nog nooit van gehoord). Het mooie van de serie, naast alle over the top karakters, is natuurlijk dat de castmembers ieder moment in gezang mogen uitbarsten zonder dat het vreemd is. Dus eigenlijk is het een musical-serie!
Vandaag wil ik een van de liedjes van de show met jullie delen, want ik vond dit daadwerkelijk erg mooi. Wat achtergrond: de glee club krijgt bezoek van een andere glee club, een van hun tegenstanders in de grote glee-competitie. En het is een dovenschool, dus, nou ja, de verwachtingen zijn niet erg hoog. Maar hun versie van John Lennon's Imagine is bijna net zo goed als het origineel.




Wat mij betreft hadden ze het hele nummer door de dovenschool kunnen laten doen, compleet onnodig om de horenden mee te gaan laten zingen!

Persimmons - Persimoenen

Dit weekend heb ik voor het eerst in mijn leven een persimmon gegeten. Het was een doorslaand succes. Lekkier zoet knapperig.
Dus op mijn verlanglijst voor deze sint/ kerst: Dat Josan (en Paul) een Persimoenboom/struik planten voor mij, op een beschut plekje in hun boomgaard.

De foto komt van A Lovely Morning

De fietsende huurder

Het hele gedoe met de auto vorige week heeft mij aan het denken gezet: grote gecompliceerde dingen bezitten is lang niet zo leuk als ik had gedacht. Zoiets als een auto: onderhoud, verantwoordelijkheid, blegh! En als ie stuk gaat dan koop je niet zomaar even een nieuwe. Opeens lijkt de fiets+ OV combi zo'n slechte nog niet. Dit maakt mij een beetje bezorgd over de volgende stap naar een echt grote-mensen-leven. Hoe zal dat wel niet voelen als je een huis bezit. Dat is nog veel meer geld... Verbouwen lijkt me heerlijk, maar vervolgens begint het saaie werk. En je kan wel mensen inhuren om je goten leeg te scheppen en je verstopte leidingen door te boren, maar het is wel jouw VERANTWOORDELIJKHEID.
Blegh, wat een naar woord.

Misschien word (of blijf) ik toch liever een fietsende huurder.

Autogedoe

Woensdagavond gingen we weer proberen om boodschappen te doen. En raad eens: de auto deed het weer niet!! Dus ik had de accu niet leeg laten lopen: Jippie! Maar er was dus wel een echt probleem met de auto: Klote!
Donderdagochtend heeft de altijd vriendelijke bovenbuurman ons geholpen om het snotmobiel te starten met behulp van zijn startkabels en truck, en zijn we naar de toyota dealer gegaan. Alwaar wij allervriendelijkst werden ontvangen, inclusief koffie en een lift terug naar huis! Vrijdag was onze auto klaar om te worden opgehaald, met een nieuwe accu. Tot nu toe doet ie t weer...
Alleen hebben we nu nog steeds geen boodschappen gedaan.

Toch wel een goede dag

De startaccu was leeg. Ik had de lichten aan laten staan. Nou ja, dat we laten altijd de lichten aan staan, die gaan namelijk vanzelf uit als je de auto in Park zet. Maar ik was vergeten om m in Park te zetten.
Wat zijn de belangrijke lessen die ik heb geleerd?
- Ik zou niet alleen in een auto mogen rijden
- Google gebruiken voor een diagnose aangaande auto-problemen is geen goed idee (schokkend genoeg heeft google niet altijd gelijk)
- Wat heeft het voor zin dat een auto een "accu leeg" lampje heeft als op het moment dat de accu leeg is het "DRAMA HELP CHECK DE MOTOR PANIEK" lampje aangaat?

Toch niet zo'n goede dag

De auto start niet en er brandt een of ander doodeng waarschuwingslicht, waarover in de manual staat dat je onmiddelijk de dealer moet bellen...
En het ergste is dat ik de laatste ben die in de auto heeft gereden. Dus ik heb m stuk gemaakt.

Een mooie dag

want:

- het is heerlijk warm (20 graden, gisteren ook al, morgen waarschijnlijk weer! Nog even zomer voordat het winter wordt...)

- mijn data komt goed uit (nu alleen nog even repliceren...)

- een vriend heeft een grote beurs gekregen (ik ben blij voor hem, EN heb door zo'n blijde gebeurtenis zelf ook weer meer vertrouwen in mijn eigen toekomst)

- we gaan vanavond eindelijk weer eens grote boodschappen doen (ik anticipeer blijdschap vanwege aangenaam volle koelkast)

- en die boodschappen gaan we natuurlijk doen in ons helemaal nieuwe snozzmobiel

Als afsluiter nog even deze brief. Je zou er bijna fan van de Governator van worden.

Thee

When I say Earl Gray you say "Yes Please"

Earl Gray
YES PLEASE
Earl Gray
YES PLEASE

When I say Assam you say "Lovely!"

grappig

Het internet heeft humor.

Amerikaans haar

Ik ben gisteren naar de kapper geweest, en daar is mijn haar American Style glad gefohnt. Aangezien ik dat nooit zelf zal kunnen hercreeeren heb ik (of eigenlijk heeft Yair) er een foto van gemaakt.

Glad! Glanzend! Soepelvallend! Maar echt niet dat ik nu iedere ochtend met een fohn in de weer ga, daar ben ik veel te lui voor.

Voor en Na

Voor:

Na:

Verschil als dag en nacht, is het niet? Wij zijn heel blij om ons eigenste snozzmobiel weer terug te hebben, en het ruikt nu ook lekker naar lijm binnen in de auto. Het kostte slechts $6500 om m weer in oude staat te krijgen, maar wij hoeven daar geen cent van op te hoesten, gelukkig.

spullenspullenspullen

Toen ik vertrok naar de VS had ik 2 grote koffers bij me, en daarnaast waren er nog 3 niet al te grote dozen met schoenen, winterkleding en een paar kookboeken en kleine keukenspullen naar me onderweg. Ondertussen heb ik op magische wijze alweer veel meer spullen bij elkaar verzameld. Meer dan een jaar hier, en ons huis begint zowaar een beetje vol te raken!
En gisteren heb ik daar nog meer spullen aan toe gevoegd. Allemaal gekregen van een collega. Zij had deze retro keukenset ook weer gekregen, en vond m te mooi om weg te doen, maar niet voldoende haar smaak om m daadwerkelijk in haar eigen keuken neer te zetten. Nou, ja, ik weet niet of jullie mij kennen ;-) maar zeg retro, keukenspullen en gratis in een zin en ik ben je grootste fan.

Dus gisteren ben ik bezig geweest met het reorganiseren van mijn pantry, en met het vullen van kruidenpotjes. Helaas is dat ten koste gegaan van het schrijven van dat ene artikel wat nu echt af moet, wat ik eigenlijk van plan was. Maar ja, de wetenschap moet maar even wachten op mijn briljantheid!
Nieuwe brooddoos, voorraadpotten, citruspers en grote percolator (de ietwat motorisch gestoorde Amerikaanse neef met overgewicht van ons sierlijke Italiaanse opdondertje).


En een kruidenrekje in hetzelfde design als de voorraadpotten, en 4 schattige maatbekers.

En dan heb ik al het linnengoed (nieuwe schortjes! nieuwe tafelkleden!) nog niet eens gefotografeerd!!!

Maar, er zijn 3 problemen. Probleem1: nu moet ik echt iets gaan doen aan die doorbuigende planken, want dit is natuurlijk geen porum. Probleem 2: nu ik deze spullen heb wil ik natuurlijk MEER! Die maatbekers staan er maar een beetje eenzaam bij, een bijpassende cakestand of cookie jar zou het natuurlijk wel complementeren. Probleem 3: ik moet dit ook allemaal mee naar huis slepen, ik ben bang dat het iets meer wordt dan 2 koffers en 3 doosjes...

ING

Yair (de enige in ons huishouden die het economische nieuws volgt) vertelde mij dat het niet goed gaat met ING. Dat zou mij natuurlijk niets uitmaken, ware het niet dat die oranje f*ckers mijn geliefde Postbank hebben ingelijfd (iedere keer wordt ik geredirect van postbank.nl naar ing.nl, grrr (blauwe grrrr, geen oranje grrrr), maar ik blijf lekker toch naar postbank.nl gaan. Dat is mijn stille protest. Haha, dat zal ze leren!).

Als ING over de kop durft te gaan en daarmee mijn stabiele betrouwbare Postbank meesleurt dan, dan, dan.... Nou ja, dan is er niets wat ik kan doen natuurlijk, maar dan zou ik wel heel pissig zijn. Aan de andere kant, stel je nou voor dat ING wordt "gered" en weer een staatsbank wordt? Dan is de situatie weer zoals voorheen, Postbank in handen van de overheid! Ik vind dat ik, en alle oude postbankers met mij, dan het recht hebben om de Postbank-naam en blauwe huiskleur weer terug te krijgen.

www.mijnpostbank.nl 4FA!!!

Mijn brein is net geexplodeerd

Ik lees zonet in de New York Times (hier en hier) dat er in sommige woongemeenschappen in Amerika een verbod bestaat op het buiten aan de waslijn drogen van je kleding. Als ik het goed begrijp geldt dit niet alleen voor die rare gated communities (laten we wel wezen, die vertrouwde ik toch al niet), maar ook voor appartementen complexen en zelfs voor sociale woningbouw.

WTF? Wapperende was zou de waarde van je huis doen dalen? Slordig zijn, vergelijkbaar met een roestend autowrak op de oprit? Vreemde lui, die Amerikanen.

Gelukkig woon ik niet in zo'n enge buurt. Mijn buren hangen wel gewoon hun was buiten. En ik vind het een groot gemis dat wij zelf geen waslijn in de tuin hebben. Maar het gemis is net niet zo groot dat ik zelf actie heb ondernomen. Ik ben een slecht mens. Ik weet het, het milieu weet het... En nu weten jullie het ook.

Burgerzin

Het is herfst. Dat levert mooie kleurige blaadjes op, maar op een gegeven moment vallen die blaadjes van de boom. In een stad zoals Cambridge, met veel bomen, liggen de stoepen dus vol met blaadjes. Zou je denken! Maar, het lijkt erop dat echte Amerikanen hun stoepen niet alleen ijs- en sneeuw maar ook bladvrij houden. En dit weekend viel me ineens op dat onze stoep (startend precies bij het begin van ons huis, en eindigend bij het eind) bijna als enige in de straat vol met bladeren lag. Dus gisteren heb ik, als een echte volwassene, onze stoep geveegd.

Het was er een prachtige dag voor, zonnig, warm. Ik voelde wel enigszins een intern conflict (blaadjes vegen, wat een onzin, waarom zou ik doen wat alle anderen doen), maar uiteindelijk ben ik blij met het resultaat!

Een vuilnisbak vol met tuinafval, en dan moest ik tussendoor nog aanduwen ook! Schouderklopje voor mezelf, omdat ik zo'n goede geintegreerde Amerikaan ben.

Art imitates Science

Na 3 erg gezellig weken was het afgelopen vrijdag weer tijd voor Josan en Paul om naar huis te gaan. Helaas, maar ja, er moet ook gewerkt en voor Doenja gezorgd worden. Maar het was wel leuk dat ze er waren! We hebben heel veel leuke dingen samen gedaan, en Paul en Josan hebben samen ook heel ondernomen in de tijd dat Yair en ik op ons werk waren.

In het eerste weekend samen zijn we naar North Adams gereden, voor een bezoek aan Mass MOCA (museum voor moderne kunst) en natuurlijk om naar de beroemde foliage te kijken. Herfst is niet voor niets het duurste touristenseizoen in Massachusetts: alle bomen (en daar zijn er veel van) nemen een prachtige herfsttooi aan die varieert van geel naar oranje naar vuurrood. Erg mooi.

Mass MOCA stelde ook niet teleur, met mooie tijdelijke tentoonstellingen en een prachtig retrospectief van Sol Lewitts muurschilderingen (die nog de komende 25 jaar te zien zijn, dus je hoeft je niet te haasten, maar als je in de buurt bent moet je zeker wel even gaan kijken!)

De concepten en beschrijvingen van de muurschilderingen zijn van de hand van Lewitt, en dat is wat je koopt als je dit kunstwerk aanschaft. Het recht om een muurschildering aan te brengen. Dus, hoewel Lewitt helaas vorig jaar is overleden kan je nu nog een nieuwbouwwoning bouwen met een originele Lewitt op de muur (als je na de bouw van dat huis nog een kwart miljoen over hebt). Het concept alleen van deze muurschilderingen vond ik vrij briljant, maar de echte genie ligt natuurlijk in de ontwerpen zelf.

Door telkens een paar basiselementen (gekleurde strepen of vlakken, strepen met verschillende orientatie, een paar basisvormen, potloodkriebeltjes) te herhalen en te hercombineren met haast dwangmatige precisie heeft Lewitt fascinerende, vrije, absoluut niet dwangmatig overkomende muurschilderingen gecreeerd.

De bovenstaande cirkels bestaan uit onderstaande potloodkriebeltjes!

In een van de werken kwam ik zelfs mijn eigen werk tegen. De ondestaande blauwe muurschildeing bestaat uit alle mogelijke combinaties van een doorgetrokken en gestippelde rechte lijn, een gebogen lijn en een niet rechte lijn, ieder met 4 verschillende orientaties.

Een van de uitkomsten was de onderstaande, en, nou ja, ik ben vast de enige, maar dit deed mij heel sterk aan een ERP difference wave denken. Ter vergelijking heb ik even 2 screen shots uit eigen werk erbij gezet.

Twee druppels water, wat ik je brom. Grappig is dat Lewitt helemaal geen instructies geeft over hoe de niet rechte lijn (zoals de lijn in bovenstaande combinatie) eruit moet zien. Dat is helemaal aan de persoon die de muurschildering uitvoert. Wie weet is deze Lewitt-muurschilderaar wel afkomstig uit de psycholinguistiek!

Krasje

Sinds we onze mooie nieuwe groene milieuvriendelijke stille auto hebben maakt yair zich vrij veel zorgen over schade aan ons snotmobiel. Eergisteren en gisteren hebben we gevieren naar een van de deuren staan staren om te kijken of er nu wel of niet een krasje zat, en daarna hebben we gezellig gediscussieerd over of dat al-dan-niet krasje zou kunnen worden weggehaald met en beetje autowas. Uiteindelijk zijn we tot de conclusie gekomen dat het niets voorstelt, gewoon even poetsen! Dus toen was Yair weer helemaal gerustgesteld.

Gelukkig maar! Krasloze auto, gelukkige Yair.
En nu ziet de auto er zo uit.

Yep, we stonden te wachten voor een rotonde toen we van achter werden aangereden. Bumper eraf, achterklep aan gort, en de andere auto (nou ja, het andere busje) had niets. Dus nu is onze lieve snozzer bij de garage, en hopen wij dat het allemaal weer helemaal goed komt. Gelukkig zijn wij verzekerd, en was de andere partij ook verzekerd, en aangezien wij stil stonden en van achter werden aangereden komt alle schade hoe dan ook voor rekening van de andere partij.

Enige voordeel is dat Yair zich nu waarschijnlijk niet meer zo druk zal maken over kleine krasjes!

Filmpje

Ik heb niet zo'n spectaculaire sportieve prestatie geleverd als Yair, dus de enig manier om indruk op jullie te maken is door het werk van anderen te gebruiken.
Hierbij een video die hoort bij het onderzoek naar hulpvaardigheid bij kinderen waar ik het vorige week over had!



Zo schattig kan onderzoek zijn.

Zo aaibaar is mijn onderzoek trouwens niet!

Halve marathon!

Afgelopen donderdag was het dan zover. Marte had me de uitdaging gesteld om in anderhalf uur een halve marathon te roeien (21098 meter). Of nou ja roeien, ergometeren, dus water kwam er niet aan te pas.
Maar het was toch wel een behoorlijke uitdaging. Laatste tijd veel getraind, en al een paar keer een uur geroeid. Donderdag was het zover, goed geslapen, goed gegeten en in plaats van 's ochtends, aan het eind van de middag gaan roeien (gaat vaak iets beter). Al na vijf minuten had ik het gevoel, okay dit ga ik makkelijk halen. En dat was ook zo!
Zoals te zien aan de foto hierboven had ik een gemiddelde 500 meter tijd van 2.06.0 (d.w.z. gemiddeld deed ik 2 minuten en 6 seconden over elke 500 meter) en had ik in anderhalf uur tijd 21421 meter geroeid. Daarbij had ik het luttele aantal van 1352 calorieen verbrand (foto-bewijs op verzoek).

Als tegenprestatie krijg ik binnenkort een pak (wat ik al heb uitgezocht), dus naast de sportieve beloning is er ook nog een monetaire!


















Hier een foto van de crime-scene

Weetjes

Vandaag was Harvest Day van de psychologie faculteit op Harvard. Op deze dag geven alle faculty members een korte presentatie over wat hun lab allemaal heeft bereikt in het afgelopen jaar. Ik was erbij, en ik heb heel veel Nieuwe Belangwekkende Kennis opgedaan.

Vers bijvoorbeeld uit het Canine Cognition Lab (ja het bestaat, ja het zit zelfs in mijn gebouw, iedere dag honden in de lobby, allemaal voor de wetenschap): Honden kunnen we de emotionele gezichtsuitdrukkingen van mensen interpreteren en gebruiken als leidraad voor hun gedrag, maar de emotionele lading van spraak, daar kunnen ze niets mee. Nuttige kennis voor alle verse hondenbezitters in mijn familie! Lachen en boos kijken, meer heb je niet nodig.

En voor al die vrienden van Yair die zich plotseling zijn gaan voortplanten: Kinderen vertonen altruistisch gedrag al vanaf voordat ze een jaar oud zijn. Ze zullen deuren open doen voor mensen die dat zelf niet kunnen en ze pakken dingen voor je op als je ze laat vallen. Dit altruistisch gedrag is niet afhankelijk van de aanwezigheid van een ouder (met de daarbij horende mogelijkheid op straf of beloning). Sterker nog, kinderen die regelmatig werden beloond met kadootjes voor altruistisch gedrag vertoonden daarna minder behulpzaam gedrag dan daarvoor. Dus, als je kind iets aardigs voor je doet, vooral niet belonen met materiele zaken!
Maar ander onderzoek liet zien dat kinderen pas vanaf 8 jaar een concept ontwikkelen van oneerlijke verdeling waar anderen het slachtoffer zijn (bijvoorbeeld als zij 4 m&m's krijgen en een ander kindje maar 1). Dus zoooo ontzettend veel moet je ook niet verwachten van het altruistische vermogen van je peuter.

Hmmmm, wat heb ik nog meer geleerd? O ja, als mensen een heleboel moeilijke vragen moeten beantwoorden (Hoe lang is bijvoorbeeld de levenscyclus van een menselijke wimperhaar?) dan.... denken ze aan Google. Echt waar. Meerdere experimenten laten dit consistent zien. Dat is een mooi weetje voor mensen die alles googlen, zoals, uhm, ik.

O ja, o ja, o ja, deze is voor alle mensen die ooit liegen. Oh nee, die lezen mijn blog natuurlijk niet! Maar ja, anyway, toch maar even gewoon voor de leuk. Josh Greene heeft een briljant experiment gedaan waarbij hij mensen zover kreeg om te liegen in een fMRI scanner, zodat hij kon kijken wat er gebeurt in het brein als mensen wel en niet liegen. Hoe heeft hij dat voor elkaar gekregen? Als je mensen vraagt om te liegen, dan is het natuurlijk niet meer echt liegen... Dus hij deed het volgende: Hij vroeg mensen om te voorspellen wat de uitkomst van een muntworp zou zijn, kop of munt. Voor iedere keer dat ze het goed hadden kregen ze geld. De crux was dat in het ene blok mensen VOORDAT de munt was geworpen moesten zeggen wat hun voorspelling was, en in het andere blok NADAT de munt was geworpen. In het laatste geval kan je dus gemakkelijk zeggen dat je toevaaaaallllllig alweer precies inderdaad had voorspeld dat het kop zou worden, mag ik nu mijn $7 dan alsjeblieftdankjewel. Dus, achteraf kan je gemakkelijk de leugenaars eruit halen: die 20% van de mensen die op wonderbaarlijke wijze ineens 70 tot 95% van alle voorspellingen goed had! Vervolgens keek Josh wat er gebeurde in het brein als die leugenaars kozen om te liegen, of als ze eerlijk toegaven dat ze een foute voorspelling hadden gedaan. Interessant genoeg zat de grootste activatie bij het moment dat de leugenaars ervoor kozen om NIET te liegen: dan lichtte het hele cognitieve controle systeem op. Opvallend genoeg hadden de niet-leugenaars (die mensen die netjes op 50% correct voorspeld zaten) helemaal geen probleem om eerlijk toe te geven als ze het fout hadden voorspeld: dan was er absoluut geen extra activatie. Dat betekent dus dat eerlijke mensen, in ieder geval in deze situatie, niet eerlijk waren omdat ze harder hun best deden om vooral niet te liegen, ze waren gewoon nooit in verzoeking gebracht door de mogelijkheid om te liegen!
Dus de volgende keer als je je beheerst en toch maar kiest voor de eerlijke weg: weet dat dat betekent dat je dus eigenlijk in je hart een leugenaar bent, want anders zou je nooit hebben overwogen om niet de waarheid te spreken.

Tot zover het rapport van het wetenschapsfront.

Verrassing

Ha, dat doodshoofdje bleek een ring te zijn! Gelukkig was ik al gewaarschuwd dat het dingetje niet eetbaar was...

Ik ben er nog

Long time no blog, ik weet het. Maar ik ben er nog wel! Misschien ben ik gewoon ondertussen gewend geraakt aan de Amerikaanse samenleving, want er valt me niet zoveel meer speciaal op. Of ik heb er al eens over geblogt. Maar vandaag is een speciale dag: 1 october, dan 'mag' je officieel voorbereidingen gaan treffen voor Halloween. Dus ik kreeg net een prachtige halloween-cupcakeje, zelfgemaakt door een collega. Dat leek me wel een fotootje en een postje waard. Ik heb tegenwoordig toch mijn goede camera hier op het werk voor een studie!

Zonderlinge Zondag

Gisteren was het zonderlinge zondag wat betreft eten: rundertong geserveerd met paardesla gestoofd in tomatensaus (en rijst, maar daar is niets zonderlings aan). Hierbij wat fotootjes van dit avontuur:

De tong, gekookt maar voor dat het buitenste harde vel was verwijderd.

Hier ziet het er al een stuk eetbaarder uit:


En hier is het eindresultaat, met de paardensla!

PYO

De herfst is begonnen. Hier en daar begint al een boom van kleur te veranderen, en de avonden worden koeler, hoewel we nog regelmatig heerlijk warme zonnige dagen hebben. Dus, het werd tijd voor DE New England herfst bezigheid: appels plukken! Zaterdag zijn wij in ons eigenste snozzmobiel naar het midden van Massachusetts gereden, naar een wijnboerderij/ fruitboomgaard waar je je eigen fruit kon plukken (Pick Your Own, of PYO, vanwaar toch altijd dat afkorten?). Helaas merkte ik toen we daar aankwamen dat mijn oude camera niet samengaat met mijn nieuwe geheugenkaartje (mijn nieuwe camera met het oude geheugenkaartje staat op mijn werk om foto's te nemen van deelnemers aan een studie), dus we hebben geen foto's van Yair in gatherer-modus. Helaas! Maar, wel een foto (genomen met de camera op mijn computer) van de buit: appels en perziken.

Nadat we fruit hadden geplukt hebben we in het zonnetje wat van de wijnen geproefd die daar werden gemaakt (note to self: fruitwijn is het niet helemaal. Maar de gedestilleerde fruitdranken waren goed te drinken). En omdat we toen niet meteen konden autorijden waren we verplicht om in het restaurant op het terrein daar te eten, natuurlijk zonder nog meer wijn te drinken, maar nu we wisten hoe de wijn daar smaakte hadden we daar toch geen behoefte meer aan. Gelukkig was het eten daar heerlijk, weer een restaurant erbij op het tot nu toe vrij korte lijstje met restaurants hier in de buurt die de moeite waard zijn.

Ondertussen heb ik al 1 appeltaart gebakken, en twee potjes perzikenjam gemaakt. 2 potjes, hmmm ja, ik weet het. Dat voelt een beetje triest na die weken productie draaien in Tiel, maar ja, ik moet roeien met het fruit dat ik heb/ kan betalen.

Grieks

OK, bereid je voor op flauwigheid. Maar ik moest er om lachen. Dus ik deel het met jullie.

Via What Possesed Me