ontspoord

Het is nog vroeg in de ochtend. Amitai slaapt weer, na de ochtendvoeding, maar ik ben wakker. Heerlijk de tijd om op te staan, mijn eigen tijd. Zonder lenzen in lekker lang onder de douche (want geen noodzaak om tegelijkertijd te zorgen dat er geen kind verzuipt in bad). Rustig aankleden. Nu is Amitai vrolijk wakker, dus hij gaat snel in bad, krijgt leuke kleren aan... Beiden blij en klaar voor de dag.

Ik heb meer dan genoeg tijd had om lekker havermoutpap te maken! Ik sta te roeren in de pan. Kuchkuchkuch-bleeerk. Oh. Amitai heeft over zijn trui heengekotst. Nou ja, even wegpoetsen, want zonde om zijn leuke outfit te veranderen (zijn shirt past bij zijn schoenen en zijn broek!).

Tijd om pap te eten. Klein bakje voor Amitai, grote bak voor mij. Hmmmm! Wat trekt Amitai een raar gezicht? Is de pap niet lekker? Hij is aan het poepen. Nou ja, moet kunnen. Snel mijn ontbijt opeten voordat ik de tent uitstink. Ahhhh, daar heb je het al. Gasaanval. Verschonen dan maar.

Amitai heeft weer schone billen, maar alle wegwerpluiers liggen boven. En ik kan m geen gewone wasbare luier aandoen, want hij gaat zo naar het kinderdagverblijf. Snel naar boven dan maar. Beneden met de nieuwe luier: wat kijkt Amitai bedrukt? Hij is nat lijkt het wel. Over zichzelf heen geplast. Natuurlijk. Had ik m ook maar niet in zijn blootje moeten laten liggen.

Luier om. Naar boven voor compleet nieuwe outfit. Kots + plas is teveel van het goede. Minder schattig en gecoördineerd dan de vorige, deze outfit, maar ik heb geen tijd om iets beters te kiezen. Weer naar beneden, Amitai is aangekleed. Alles klaar om naar het kinderdagverblijf te gaan? Melk? Shit, vergeten de vaatwasser aan te zetten gisteravond. Nu zijn er geen schone flessen voor de melk. Snel afwassen dan maar. Flessen vullen, klaar om te gaan. Oh nee, want ik heb ook geen flesjes om melk in te kolven vandaag, die staan ook allemaal vies in de afwasmachine. Nog meer afwassen.

Nu moet ik echt gaan. Als ik niet snel wegga kom ik nog te laat voor het kinderdagverblijf. Haast haast, jassen aan, draagzak om, kind geïnstalleerd. Deur uit, trap af. Heb ik alles? Rare smaak in mijn mond... vergeten mijn tanden te poetsen. Weer naar boven rennen. Tanden poetsen met Amitai in de draagzak. Sorry voor de tandpastaspetters jongen!

De deur weer uit. Eindelijk echt op weg. Ik ben ondertussen gehaast en verwilderd. En het begon allemaal zo rustig en ontspannen! Maar Amitai is nog steeds vrolijk, en ik eigenlijk ook wel, dus ach, wat maakt het uit.