Ja, dan woon je lekker rustig buiten....

Een sfeerfoto van de drukte op de dijk, vanuit de huiskamer gezien.

Natuurlijk probeerden ze niet de arme ziel uit het water te vissen met behulp van een hoogwerker, die was er voor wat extra licht.

De tuin van Paul en Josan is drukbewandeld door de diverse hulpdiensten.

Hier waren ze alweer aan het inpakken, het belangrijkste werk was gedaan, en de lijkwagen stond klaar om de vangst weg te voeren.

Even later kwam er trouwens nog een man aan de deur, die vroeg of het nu echt waar was dat ze iemand uit het water hadden gehaald. Bleek dat zijn zoontje, samen met een vriendje, de drijver hadden gevonden toen ze bij het water aan het spelen waren. Zijn zoontje was helemaal ontdaan, en had nog de hoop dat het misschien maar een pop was geweest. Niet dus. De arme kinderen. Die zullen niet snel weer aan het water komen spelen.

het is geen paard

Eerder op de dag liep er een loslopende Pony over de dijk, dus ik dacht in eerste instantie dat alle drukte was omdat die pony het water in was gesukkeld, en dat ze daarom met 2 brandweerwagens en weet ik hoeveel politie kwamen proberen het arme beest te redden. Maar toen ik dat vroeg aan de brandweermannen moesten ze hard lachen, want dit was zeker geen peerd....

Radiostilte

Ik was niet van plan om veel te gaan bloggen in de drie weken dat ik hier in Nederland ben. Veel te veel dingen te doen, en in de tijd dat ik niets te doen heb wilde ik graag gaan genieten van de heerlijke rust hier in Tiel. Lekker kijken naar de voorbijkabbelende waal vanuit de huiskamer, een beetje in kaplaarzen door het natte gras van de tuin lopen.... Maar vandaag is de rust mij niet gegund.

Terwijl ik dit zit te typen wemelt het in de normaal zo rustige tuin van mijn ouders van de politie agenten en de brandweermannen. Met mij en de mijnen is er niets aan de hand, wees gerust. Maar aan de andere kant van de dijk
ligt een lijk.
I kid you not, dit is geen verlaat sinterklaasgedicht, ze zijn druk bezig een drijver uit het water te vissen die helaas precies op het perceel van mijn ouders is aangespoeld.
En ik zit hier lekker alleen thuis! En ik heb daar gisteren nog over de dijk gebanjerd! Gelukkig maar dat ik niet in het water heb gekeken, ik was niet graag degene geweest die deze verrassing had ontdekt. YukYukYuk.

Avalanche Reflector

Vandaag lijkt het opeens weer helemaal geen winter (het is zeker 14 graden daarbuiten! Ik stond een beetje voor lul vanochtend, met mijn oorwarmers en mijn handschoenen), maar gisteren kwam en morgen komt mijn nieuwe winterjas heel goed van pas! Hij is superwarm ( zo warm dat ik de donsvulling eruit moest halen en nu alleen de buitenjas over mijn fleece aandoe), hij is comfortabel, en ik vind m ook redelijk mooi (het blijft een beetje een bulky jas).
Het enige wat me tegenviel was de avalanche reflector. Ik dacht dat het een reflector was zoals alle andere reflectoren, zodat ik ook een beetje extra op zou vallen op de fiets. Helaas heeft deze reflector niets met licht te maken (eigenlijk als ik erover na zou hebben gedacht zou dat ook wel duidelijk moeten zijn, ik bedoel, wat heb je nu aan een licht-reflector als je bedolven ligt onder sneeuw! Waar was mijn brein?). Het is gewoon een discje dat zit ingenaaid in mijn jas, en als iemand met een of ander detectie-apparaatje in de buurt is dan kunnen ze ongeveer mijn locatie vaststellen.
Nu is de kans erg klein dat ik ooit door een lawine wordt overvallen, maar wie weet. Het gaat vast nog wel sneeuwen hier. En stel dat ik ooit vermist raak tijdens een aardbeving, in de winter (want ik moet natuurlijk wel mijn winterjas in de buurt hebben), vergeet dan niet de reddingswerkers op de hoogte te stellen van mijn fantastische Avalanche Reflector!

Over eten gesproken

Zoals ondertussen wel bekend ontvangen wij iedere woensdag een biologisch groentepakket. Gisteren heb ik met een gedeelte van de inhoud een maaltijd gemaakt die een macrobiotisch vegetarisch biologisch verantwoord restaurant niet zou misstaan. Namelijk een stamppot van wortel, zoete aardappels en rutabagas (even opzoeken wat dat in het nederlands is: koolraap) met daarbij bieten met gegratineerde geitenkaas. OK, de geitenkaas maakt het natuurlijk niet meer veganistisch, en er zaten geen linzen bij, dus echt verantwoord was het niet, maar het was wel erg lekker! Die puree was echt perfect, op zichzelf vind ik yam te zoet en koolraap te bitter, maar samen met de wortel was een perfect palet van smaken. En de rode biet met geitenkaas was ook al lekker, en paste er verrassend goed bij, ook een goede combi van een zoetige groente met een kaas met pit.

Helaas heb ik geen foto, en voor restaurant-kwaliteit zou ik nog een beetje moeten werken aan de presentatie, dus je moet me maar op mijn woord geloven. Het was vegetarisch eten zodat je nooit meer vlees wil eten!
Nu zijn we door de meest exotische groentes heen (behalve die verdomde yams, maar die kunnen wel even wachten), dus vanavond wordt het gewoon spagetti met een spinaziesaus en broccoli. Thema: groen! Jammer genoeg heb ik alleen gewone witte spagetti in huis.

Nog meer wetenschap...

Vandaag was het weer social lunch. En waarachtig, ik was op tijd om daadwerkelijk wat eten te scoren om op te eten tijdens deze lunch. Maar het had niet gehoeven, want de spreker zelf maakte het al helemaal de moeite waar om te komen.
Hij praatte over zijn onderzoek naar de invloed van sociale netwerken op gezondheid & ziekte. Niet op de manier die je zou denken, namelijk of mensen met een uitgebreider sociaal netwerk minder vaak ziek zijn of zoiets dergelijks. Zijn onderzoek keek of gezondheid-gerelateerd gedrag 'besmettelijk' is, dus of het gedrag van de mensen in jouw omgeving, vrienden, familie, beinvloed wat jijzelf doet. En uit zijn onderzoek blijkt dat heel veel gezondheidsgerelateerde zaken optreden in clusters, en specifieker in sociale clusters van mensen die zijn verbonden door vriendschap of liefdesrelaties (want als het alleen in families clustert, dan kan het natuurlijk net zo goed aan de genen liggen).
Zowel gewicht als roken als de hoeveelheid bananen die je eet (echt waar!) als je gevoelens van geluk en depressie zijn afhankelijk van/ bepalen wat je vrienden doen, wat de vrienden van je vrienden doen en wat de vrienden van je vrienden van je vrienden doen. (Daarna heeft het geen invloed meer, dus hoe dik de vrienden van je vrienden van je vrienden van je vrienden zijn heeft geen voorspellende waarde voor jouw eigen gewicht).

Mijn eerste gedacht was "Mooi! Als ik wil afvallen moet ik gewoon zorgen dat mijn vrienden dun zijn!" (roken doe ik al niet, mijn banaaninname is redelijk normaal, en ik voel me heel gelukkig). Maar, de volgende gedachte was pijnlijk. Als ik nadenk over mijn sociale netwerk, vrienden & familie & geliefde, dan val ik zelf in de hogere regionen qua BMI in vergelijking met de rest, als ik het zo moet inschatten. Dus dat betekent dat IK juist een risicofactor voor jullie allemaal ben ben! Als ik niet snel wat dunner wordt dan worden JULLIE allemaal ook dikkiebunsen!!!!

Dus, ik heb geen keuze. Als alle koekjes die ik dit weekend heb gebakken op zijn dan houd ik op met eten. En dat doe ik allemaal voor jullie!


En hier kan je een in dynamische weergave zien hoe (over)gewicht zich verspreid in een sociaal netwerk!