We wonen nu bijna vijf maanden in Engeland, en Amitai begint een mondje Engels mee te praten. Ondertussen vraagt hij regelmatig of ik Engels met hem wil praten, en dan converseren we een beetje samen. Zijn woordenschat is echt al heel aardig, maar zijn grammatica laat nog wel wat te wensen over.
"What do you?"
"Mine foot is stuck"
En als hij een woord niet weet in het Engels, dan vult hij gewoon het nederlandse woord in.
"I got ook my zon-glasses on."
En soms gaat hij nog een stapje verder, en neemt hij een Nederlands woord wat hij verengelst. Zo hadden we op een gegeven moment bijna ruzie over of boterham nu wel of niet boderhem was in het Engels. Volgens mij was het toch echt sandwich, maar Amitai was zeer overtuigd van zijn boderhem.
Nederlands is nog steeds zijn sterkste taal, want hij mengt nooit andersom zijn talen door elkaar. Hoewel hij laatst wel aantringelen zei, wat een combinatie zou kunnen zijn van aanbellen en ring (the bell). Maar dat is wellicht een beetje een vergezochte interpretatie.
Soms klinken zijn Nederengelse mixjes wel een beetje vreemd. Laatst zei hij bijvoorbeeld "I am pakking the bubbles!". Maar ik verstond het niet goed, en dacht dat hij in plaats van 'pakking' een heel ander (en een stuk minder netjes) wel-Engels woord zei. Toen zat ik even raar te kijken.
Als laatste een recent opgevangen gesprekje tussen Yair en Amitai, toen Amitai misschien uit logeren zou gaan, op basis van een last-minute ideetje.
Yair: "Wil je logeren bij je nichtjes, of wil je met ons mee?"
Amitai: "Ik wil met ons mee."
1 opmerking:
Wat een briljante post, vier keer hardop gelachen (op mijn werk).
MC
Een reactie posten