Verjaardag

Gisteren was er nog een heel stuk verjaardag over nadat we hadden gewandeld en ik een paar blogposts bij elkaar had getypt terwijl Yair aan het werk was. Dus toen hebben we onze moed bij elkaar geraapt en zijn we Pigeon Forge in gegaan. In gereden natuurlijk, want dit is Amerika. Een stad die gebouwd is rond een zesbaansweg, daar moet je niet op de stoep gaan lopen.

Yesterday, I still had quite a few hours of birthday left after we had spent the morning hiking, and part of the afternoon hanging out and blogging. So, Yair and I gathered our courage and went to explore Pigeon Forge. Exploring by car, not by foot. A village that has been built around a 6 lane highway is not meant to be explored by foot.


Toen we langs het uithandbord van Fantasy Golf reden moest ik Yair vragen om een U turn te maken. Mini golf!!!! Dat is nog eens een goede manier om je verjaardag door te brengen.
When we passed Fantasy Golf I knew that that was the way I was going to spend the rest of my birthay: mini golf amongst the dragons and the unicorns.


Natuurlijk heb ik gewonnen. En iedereen die Yair kent weet dat hij mij niet heeft laten winnen.

Needless to say, I crushed Yair.


Nadat ik Yair had ingemaakt was het tijd om iets te eten. Dus we reden naar de andere kant van de straat (in de auto, ja, zesbaansweg, when in America do as the Americans etc etc) om Japans te eten. Naast het Japanse restaurant zat een nagelstudio, en ik voelde plotseling een onbedwingbare behoefte om een pedicure te krijgen. Mijn eerste pedicure! En het was fantastisch, veel gefrobel aan mijn voeten terwijl ik in een massage stoel zat... Daarna was het tijd voor een hapje eten, in dat Japanse restaurant. Het was zo'n restaurant waar de kok jongleert met de messen en het eten en voor je neus je eten klaarmaakt. Toevallig waren wij de enige twee klanten voor onze kookplaat, en onze kok had weinig stimulatie nodig om ons zijn levensverhaal te vertellen (hij was 33, zijn 14 jarige dochter woonde bij zijn moeder, de moeder van die dochten had hen verlaten toen ze in Vegas woonden voor een man die haar gouden bergen beloofde, maar uiteindelijk niets waarmaakte, waarna zij het leger in moest gaan om te voorkomen dat ze persoonlijk failliet zou gaan, toen verhuisde hij uit Vegas om een toekomst op te bouwen voor zijn dochter, kreeg een mooie baan (ook als goochelkok) en kwam een andere vrouw tegen die hem overtuigde om te verhuizen naar een plek waar zij wilde wonen, dus na lang twijfelen zei hij zijn baan op en verhuisde, en toen heeft zij hem verlaten en zo eindigde hij in Pigeon Forge.) Het eten was ook lekker.
En toen was het echt het einde van mijn verjaardag.

After that, we drove across the street (I stress here that we DROVE across. I know, but I decided not to risk my life this time, after we survived cycling helmetless through Cambridge so long), to get some Japanese food. Next to the Japanese restaurant was a nail studio, so on a whim I decided I would treat myself to a birthday pedicure. My first pedicure, and it was great!!! After that, we ate in the restaurant, one of those places where you sit around while the cook juggles with knives and food in front of you. We were the only 2 people at our booth, and the cook ended up telling us his life story (he was only 33, his 14 year old daughter lived with his mom, his first wife left him when they lived in Vegas for a player who then proceeded to leave her, forcing her to join the navy so as to not go bankrupt, he then went on and got a nice job, met another woman, she convinced him to quit that job and move to a place where she wanted to live after which she left him and that was how he ended up in Pigeon Forge. The food was nice.)
And that officially conlcuded my birthday!