dinsdag 16 augustus 2011

Zwaar

16 dagen

Bij de laatste weging was Amitai alweer 3.5 kilo zwaar, dus dat betekent dat hij in minder dan 3 weken 700 gram extra Amitai heeft weten te verzamelen. Ik ben best onder de indruk. Maar misschien telt dat niet, want ik ben onder de indruk van alles wat Amitai doet. Zelf in slaap vallen? Onder de indruk! Zijn hoofd omdraaien als hij ligt? Onder de indruk! Een goede boer laten, een mooie poepluier produceren, of een stralende lachkramp? Yup, indruk, indruk, indruk!

19 dagen

Hmmm, het lijkt erop dat ik mezelf goed in de gaten moet gaan houden. Voor ik het weet ben ik zo'n vervelende opschep-ouder die iedereen onderhoudt over de betekenisloze mijlpalen van haar kroost (zie hierboven voor een voorbeeld).

20 dagen

Maar, het is natuurlijk niet allemaal rozegeur en maneschijn en prachtige poepluiers, dat ouderschap. Het is soms ook best een beetje zwaar. Ik zat me laatst af te vragen hoe de mensheid ooit als soort heeft kunnen overleven, met zulke veeleisende jongen en zwakke gestellen. Ik bedoel, het is toch eigenlijk belachelijk dat babietjes niet automatisch goed aanhappen voor de borstvoeding, maar dat zowel moeder als kind dat moet leren. Als iets volledig natuurlijk zou moeten gaan dan is dat toch borstvoeding.... Maar nee, die luxe is voorbehouden aan, nou je, alle zoogdieren behalve mensen.

22 dagen

En daarbij, die primitieve mensen, hoe zorgden die ervoor dat ze geen tepelkloven kregen, om nog maar niet te spreken van een borstontsteking (of zouden zij ook primitieve lactatiedeskundigen hebben gehad die de primitieve rugbyhouding kwamen uitleggen)? En hoe hielden die hun 23 uur per dag maagkrampkrijsende kleintjes stil als de roofdieren langskwamen? En hoe kregen ze hun bessen verzameld en hun wild bejaagd na de zoveelste nachtelijke uitputtingsslag? Als ze sowieso al de geboorte hadden overleefd natuurlijk (zowel moeder als kind). Ja, het is een wonder dat wij als soort niet onmiddelijk zijn uitgestorven bij de geboorte van de eerste mensenbaby.

24 dagen

Gelukkig zit ik nu in de luxe positie dat ik een boek kan lezen over borstvoeding, wekenlang mag relaxen tijdens mijn zwangerschapsverlof, en de boodschappen tot in de keuken worden bezorgd door de appie. Misschien dat de evolutie dit alles al voorzag toen ze de mensen liet ontstaan...

1 opmerking:

Yael zei

Wat een prachtig kindje is Amitai en wat een mooie foto's maak je .
Je reflectie op het ouderschap in vroegere tijden in de barre natuur, vond ik een hele mooie .
Ik heb het nooi zo bekeken,maar je zette me wel aan het denken.
We leven inderdaad in een luxe maatschappij, waar het hebben van zo'n lief kindje een heerlijk cadeautje is.
Volgens mij ,is Amitai ook heel blij en relaxed met bij jullie zijn.

Yael