woensdag 10 september 2008

Help, a black hole ate my lab!

Zoals jullie wellicht weten is recent de LHC (large hadron collider) gaan draaien in Geneve. Normaal gesproken zou mijn natuurkundigen-hart daarvan sneller moeten gaan kloppen, maar ik heb nu toch wat bijgedachten...


Wat gebeurt er in deze LHC? Het doel is door deeltjes enorm te versnellen en dan te laten botsen zo veel mogelijk energie op 1 plek te krijgen. En wat is een zwart gat? Juist: een enorme hoeveelheid energie op 1 plek...

Maar ik heb ook wat realistischere bezwaren tegen deze onderneming. Dit monsterlijke apparaat kost 6 miljard euro. Ik denk dat als je theorie uitsluitend testbaar is onder zeer uitzonderlijke omstandigheden dat het wellicht niet zo heel interessant is. Of om het te herformuleren: we doen dit soort experimenten met deeltjesversnellers als sinds de jaren veertig, en afgezien van een wildgroei aan ontdekte kleine deeltjes heeft het ons niet zo heel veel interessants opgeleverd.

Mijn alternatief? Laten we weer teruggaan naar de oude beproefde methodes (zie hieronder) die door bijvoorbeeld Einstein (om maar een dwarsstraat te noemen) zijn gebruikt. Kostenplaatje: 2 euro.


2 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik zag er vandaag iets over op het journaal.Een natuurkundige ( naam kwijt, ja,ja,) zei dat ze opzoek zijn naar het higginsdeeltje.het stukje dat aan de puzzel ontbreekt .Als ze dat niet vinden hebben ze een probleem want dan klopt de huidige theorie niet en weten ze niet hoe de zaken in elkaar zitten . Vinden ze die wel,dan gaat er weer een wereld open van nieuwe mogelijkhden .Dus ik kreeg de indruk dat dit wel een zeer cruciale experimenteer fase is. Correct me if I am wrong
Yma

yair zei

ja is een beetje onzin. Het wordt een beetje een technisch verhaal: maar om een lang verhaal kort te maken: dat alles wat je om je heen ziet bestaat uit slechts 100 verschillende atomen is interessant. Dat die atomen weer allemaal uit protonen, neutronen en elektronen bestaan is ook interessant. Ik vind het minder interessant dat er naast die deeltjes ook muonen, tau-deeltjes enzovoorts zijn.

In ieder geval het model wat je nu hebt is gewoon een ad-hoc model (de voorspellingen zijn net zo nauwkeurig als de laatste meting). En het is niet echt duidelijk wat fundamenteels we weten als dit model wel of niet klopt. Om het anders te zeggen: ons begrip van de werkelijkheid wordt niet echt veranderd door dit model: als dit model wordt weerlegd heeft het verder geen consequenties voor alle andere dingen die we weten uit de natuurkunde.